Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 23 december
Wim: In ’t hok van de kerkhofploeg was het woensdagmorgen weer even spannend.
Jo: Oh, ik dacht dat daar, zo vlak voor Kerstmis, alleen maar kerstliedjes klonken. Maar dat is blijkbaar niet het geval.
Wim: Je zou hooguit een vergelijking kunnen trekken met Jozef en Maria die vanuit Nazareth naar Bethlehem moesten. Woensdagmorgen ging het over mensen die zich vroeger en ook nu nog in Meijel komen vestigen. Karel wist te melden dat het zowel vroeger als nu meestal om mensen gaat die niet deugen. Die zien Meijel nog steeds als een vrijplaats aan de rand van de Peel waar ze hun gang kunnen gaan. Je zag kapelaan Roger denken… Hebben ze mij nou naar Meijel gestuurd omdat ik ook niet deug of juist om die inwoners van Méél weer op het rechte pad te brengen.
Ger: Ik hou het er op dat de meesten van ons , ook die nieuwkomers, echt wel deugen, ook al maken we allemaal wel eens een misstap. Het zal ook nu nog wel zijn zoals in de Bijbel staat: Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen.
Jo: Als ik hier zo rondkijk in ’t café, dan komt hier voor het gooien van die eerste steen niemand in aanmerking en dat zal in het hok van de kerkhofploeg niet veel anders zijn.
===============================================
Jan: Deze week nog eens wat geleerd. Ik las dat de ‘Via’ – dat ding dat door moet gaan voor de opvolger van ’t vroegere Mééls Krèntje – dat de Via zich helemaal gaat richten op ’t hyper-lokaal nieuws.
Niek: Wat mag dat dan in Godsnaam weer zijn? Ik hoor wel als iemand jarig is ooit zingen van ‘je hieper-de-piep’ maar daar zal het wel niks mee te maken hebben.
Lins: En ik hoor mijn schoondochter wel ooit vertellen dat ze van het geblèèr van de kinjer hypernerveus kan worden.
Jan: Dat laatste komt in de buurt, Lins. Hyper gaat eigenlijk een bepaalde grens te boven. Hyper-lokaal nieuws is dus blijkbaar niet gewoon lokaal nieuws, maar nieuws dat zonder hun dus waarschijnlijk nooit op tafel zou komen. Ze willen zogezegd doordringen tot in de haarvaten van het lokale nieuws. Nieuws uit buurten, straten, dit café of misschien wel van bij jullie thuis.
Giel: En daar moeten wij dus gelukkiger van worden. Kan ik net zo goed de roddelblaadjes gaan lezen.
Lins: Gelukkig gebeurt er in buurten wel meer als roddels vertellen. Al blijft het de vraag in hoeverre anderen daarin geïnteresseerd zijn.
Niek: En datzelfde Via gaat in het nieuwe jaar – mogelijk om zoveel mogelijk te hyperen – stoppen met het plaatsen van parochieberichten. We mogen ons in Méél gelukkig prijzen met onze parochie-weblog.
Jan: Helemaal met je eens Niek. We kunnen in zo’n rubriek als Nao de Hommis bijvoorbeeld over serieuze zaken lezen en bovendien zorgen die mèn wekelijks voor de verspreiding van de nodige onzin. Ook daarvoor hebben we de ‘Via’ en die roddelblaadjes niet nodig. Dat kunnen we allemaal goed zelf.
===============================================
Piet: Volgens de kranten , gaat het met de leegloop van de kerken nog sneller als we allemaal dachten en er zijn ook geen tekenen die er op wijzen dat het tij spoedig zal keren.
Wiel: Wie weet, vormt Limburg het keerpunt. Die nieuwe bisschop Harrie kreeg de afgelopen jaren in Venray de kerk weer goed gevuld, dus – wie weet – lukt hem dat kunstje ook in de rest van Limburg.
Lei: Ik heb best vertrouwen in die Harrie, maar wonderen mogen we ook van hem niet verwachten.
Dirk: Maar kapelaan Roger helpt ook wel een handje. Die bid nu trouw elk weekend ook voor bisschop Harrie.
Piet: Volgens mij zitten er voor in de echter elk weekend een paar Harrie’s te glimmen, die denken dat kapelaan oproept om voor hun te bidden. Ze zijn toevallig allebei ook nog collectant: Harrie van Kol en Harrie Bruynen.
Lei: Ik denk dat bisschop Harrie het niet erg vindt als die twee op zijn naam ‘meeliften’. Want eigenlijk zijn die twee Harrie’s – als collectant en lid van de kerkhofploeg – ook wel een beetje zijn assistenten.
