Nao de Hòmmis

Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.

Nao de Hòmmis van zondag 17 maart

Wim: De mensen achter de parochie-weblog zijn volgens ons Gerda de boel aardig aan het opschudden.
Cor: Aan het opschudden? Wat moet ik me daar nu weer bij voorstellen.
Wim: Ach ons Gerda denkt nog vaker met enige weemoed terug aan de voorjaarspoets van vroeger. Alles ging naar buiten en waar nodig, werden zaken hersteld en als dat niet meer kon vervangen.
Cor: Ik zie absoluut geen relatie met die voorjaarsschoonmaak van vroeger.
Giel: Ik denk dat ik weet waar Gerda op doelt. Ze hebben afgelopen week de foto bij de oneliner vernieuwd en dat is bijzonder fraai geworden. In plaats van die oosterse tuinfoto, hebben ze de top van de Méélse kerktoren in beeld gebracht.
Wim: En hun fantasie daarbij de vrije loop gelaten. Ze hebben net onder het kruisbeeld een verlichte wereldbol geplaatst. Gerda dacht al dat ze willen zeggen dat Méél niet alleen het kruispunt in de Peel is, maar eigenlijk de kern van de wereld…
Frits: Nou geloof ik toch echt dat de fantasie van Gerda nog groter is als van die jongens van de weblog Er zijn er best een paar bij, die houden van overdrijven, maar zover reikt hun fantasie nou ook weer niet. Al kunnen ze vaak best ‘hòch van de tórre blaoze.’
Cor: Maar ze gaan ook terug in de tijd. Ze beginnen wekelijks foto’s te plaatsen hoe ons dorp er vroeger uitzag. Ik ben benieuwd waar ze zo allemaal mee gaan komen.

===============================================

Lei: De krant meldde deze week, dat begin april alweer de 22ste editie van ‘Kom in de Kas’ plaatsvindt . Ditmaal is de hoek Meijel-Grashoek-Helenaveen uitgekozen. En nu maar hopen op mooi weer.
Jan: Ik kan het allemaal niet meer zo volgen. De ene keer moeten we úit de kast komen en de andere keer worden we uitgenodigd weer ín de kas te komen.
Ger: Het scheelt maar een lettertje, maar het een heeft natuurlijk nul, komma, nul met het ander te maken. Er is bij mijn weten maar één beroepsgroep die beiden kan en dat zijn tuinders: Die kunnen uit de kast komen en de volgende dag hun kas weer gewoon in gaan.
Bert: Maar als het daarop aan komt kunnen ze nog een derde ding: Niet alleen uit de kast komen en de kas weer ingaan, maar als ze kwaad worden, dan pas maar op!
Lei: Inderdaad , dan kunnen ze – ook al zijn ze uit de kast gekomen – er zo weer bovenop zitten!
Jan: Als ik de kranten moet geloven wordt die sport – uit de kast, op de kast – zelfs in het Vaticaan op grote schaal beoefend.
Lei: Maar Jan, daar lopen volgens diezelfde kranten zelfs lieden rond die kunnen toveren; ze zitten ín de kast, maar tegelijkertijd bijna dagelijks er bovenop!
Bert: Jongens, laat ons over dingen praten waar we een beetje in thuis zijn. Maar één ding wil ik er wel nog over zeggen. Al die toestanden daar, zeg maar gerust schandalen, zijn een ramp voor onze kerk en al die hardwerkende priesters in de parochies die ieder van ons ook kent!

===============================================

Wiel: Er wordt in ’t dorp weer gepraat over Peelpush en dat is altijd weer een goed teken.
Lins: Maar die spelen toch niet meer in de hoogste klasse?
Wiel: Dat klopt Lins, maar ze maken een goede kans om volgend jaar weer eredivisie te spelen. Ze voeren nu de ranglijst aan in de Topklasse.
Niek: Ik denk dat Peelpush als club te groot is voor servet en te klein voor tafellaken.
Wiel: Als je dat in financieel opzicht bedoeld denk ik dat je gelijk hebt. Je zou enkele grote sponsors aan je moeten kunnen binden, wil je een vaste plek in de topcompetitie van het volleybal kunnen verwerven. Dat geldt overigens niet alleen voor de dames, maar idem dito voor de heren.
Lins: Iets heel anders, jongens. De familie Gorts mag zich op een ander gebied tot de top rekenen: vier generaties! Vooral natuurlijk leuk voor overgroot-oma die vroeger met man en kroost lang op de Busserstraat gewoond hebben. En nu nog maar 1 jaar verwijderd is van de honderd!
Niek: Het is haar van harte gegund om nog een poos van haar achterkleinkind Jimmi te mogen genieten. Of beter gezegd genieten van de achterkleinkinderen. Jimmi is immers nummer 20 voor de 99-jarige.
Wiel: Ik weet wat we doen jongens Ik geef nog een borrel, die we dan drinken op deze vier generaties.

 

loader