Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 26 juni
Jan: Ik heb afgelopen week de ‘TruusTour’ gedaan. Best leuk, moet ik zeggen.
Bert: Wat nou, toeren met Truus ? En je bent al meer als 40 jaar getrouwd met Trees. Weet die al van die escapades van jou?
Jan: Ik heb die ‘TruusTour’ gedaan sámen met Trees. Dat nieuwe arrangement, genoemd naar Truus Trines, die een dagboek heeft bijgehouden over haar ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. De start was boven in de kerktoren en vervolgens hebben we met een shuttlebus rondgereden langs de markante Peelpunten. Echt de moeite waard.
Giel:: Mijn zoon heeft met een paar vrienden die tocht gemaakt met een jeep. Ook dat hoort tot de mogelijkheden. Dat is de echte beleving van het oorlogsverhaal van Truus.
Jan: Dat wilde ik ook graag, maar in die jeep kreeg ik Trees niet in.
Giel: Trees van jou zal wel denken aan dat liedje dat tijdens de bevrijding gezongen werd: “Trees heeft een Canadees”.
Bert: Nou valt bij mij het kwartje. Trees is bang dat ze geschaakt wordt door de neef van Truus: Wim Trines. Ik heb Wim zien rijden in die Jeep. Wim is natuurlijk ook de bedenker van deze nieuwe beleving.
Jan: En na afloop kun je een lekker wentelteefje eten bij het peelpunt op het plein. Heel lekker moet ik zeggen.
Giel: Voor mij is het toch wel wennen aan het idee. Wentelteefjes onder de roodverlichte kerktoren…
Lins: Méél gaat van drie kanten aangevallen worden door de buren als het gaat om het Peelgeluk; vanuit Ospel, Heusden en Neerkant. En wie weet heeft Helden zich ook al aangesloten.
Jo: Wat ben je nou weer aan het bazelen, vriend. Soms een zonnesteekje opgelopen?
Lins: Niks geen gebazel; ik heb het met eigen ogen gezien. Ze doen dat trouwens niet met namaak Peelveldjes, maar met heuse Peelvennen.
Giel: Als dat zo is valt daar moeilijk tegen op te boksen. Maar kom op met je verhaal, je maakt ons wel echt nieuwsgierig.
Lins: Hou dan maar eens even jullie mond. Aan de rand van alle drie die dorpen heb ik afgelopen week grote stukken ondergelopen land gezien. En op alle drie de plekken al royaal bevolkt door meeuwen en eenden. In Heusden zag ik zelfs een flinke club ganzen. Men heeft mij vertelt dat die boeren het land gaan afgraven, omdat die grond veel te laag ligt en daar met al die nattigheid toch niks meer wil groeien. En zoals ik al zei: Onze namaak Peelveldjes gaan dan omringd worden door echte Peelnatuur. Moeten de Méélse mensen voor de échte Peelbeleving op bezoek bij de buren!
Jo: En als het nog een paar weken zo blijft regenen, zijn die vennen dadelijk nog groter als de echte in de Grote Peel…
Piet: Het jaarlijkse volleybalfeest is weer aan de gang. Het is op en rond sportpark ‘Startebos’ weer één groot feest. Ik las dat dit inmiddels alweer de 30ste editie is.
Wiel: Steekt nog altijd wat bleekjes af bij de 50ste editie van het Peeltoernooi in de Binger, voor fanfares en muziekgezelschappen. Het was meister Rongen uit America die aan de wieg stond van dit mooie toernooi voor muziekgezelschappen.
Lei: Vroeger werd het op wisselende locaties in de regio gehouden. Nu hebben ze al een aantal jaren hun vaste locatie in d;’n Binger. Het toernooi trekt tientallen muziekgezelschappen, maar helaas heel weinig toeschouwers. Jongeren zie je er nauwelijks.
Piet: Ik denk dat die inderdaad meer interesse hebben in zo’n volleybalfeest waar een weekend sporten hand in hand gaat met gecombineerd met ‘uit-je-dak-gaan’.
Wiel: Het blijft evengoed mooi dat Meijel en met name d’n Binger nu al zoveel jaren dat Peeltoernooi mogen organiseren. Mart Joosten, oud-secretaris van onze harmonie, is jarenlang de grote animator geweest en daar plukken ze nu nog de vruchten van.
Chris: Die verbouwing van de Zwaan verloopt als een tierelier. Ik hoorde zelfs dat ze acht weken voor liggen op het schema.
Cor: En dan te weten dat het hele gebouw van de kelder tot de zolder gestript is. Benieuwd welke naam het gaat krijgen.
Jan: Voor mij blijft het altijd Pauwke Pluijm. Ik heb het nooit anders gekend. Ik heb er ons Bertha leren kennen op het kermismatinee en ben nog altijd blij met haar.
Wim: Dat zal wel. Jij weet maar al te goed dat Bertha die rubriek van die jongens van ‘Nao de Hòmmis’ ook leest.
Chris: De geestelijkheid was vroeger anders niet zo blij met dat ‘gedans’. Ik las op ‘de Peelschop’ voor het pand dat ene pastoor Op Heij vanaf de preekstoel verkondigde: “Gaat daar niet henen om te dansen, want ze zullen u grijpen, de duivels die daar op het dak dansen”.
Jan: Volgens mij zijn er in de loop der jaren in sommige plaatsen ook duivels de weg kwijt geraakt en zijn op de pastorie gaan dansen…
Cor: Laat ons nou de kaarten maar grijpen, anders raken wij de weg ook nog kwijt.
