‘Nao de Hòmmis’

Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.

Nao de Hòmmis van 12 februari

Jan: Je kunt je huis onderhand wel behangen met de prinsenfoto’s die elke week in de ‘krèntjes’ staan.
Jeu: Dan moet je ze wel goed uitknippen, anders heb je meer advertenties als foto’s op de muur zitten.
Ger: Dan schieten de posters die je van de Limburger krijgt beter op. Daar kun je meters mee maken.
Jan: Best een mooie poster trouwens met dat kindergezicht. Ja, sprak me best aan. Trouwens nu de Kèjsjeut zondag haar prinses heeft uitverkozen, zijn alle hoogheden in ons dorp voor de komende Carnaval bekend. En nou maar hopen dat het voor allemaal een ervaring wordt die ze nooit meer vergeten.
Jeu: Dan laat er ons nog maar eentje nemen op al dat prinsengeluk!

====================================================
Niek: Ik denk dat er in de hele buurt geen mens meer te vinden is die nog gelooft in dat bouwplan op de plek van de vroegere frikandellenfabriek. De gemeente verschuilt zich achter de projectontwikkelaar en die laatste achter stankcirkels.
Chris: Dat de zaak stinkt, hoeven ze de buurt ook al jaren niet meer te vertellen.
Jo: Die soap zou zich prachtig lenen voor een nieuwe Méélse Revue. Ik denk dat er in buurt wel mensen te vinden zijn, die heel graag het scenario daarvoor wel mee willen schrijven.
Chris: Zo’n projectontwikkelaar begint pas te bouwen als hij voldoende kopers en geïnteresseerden heeft gevonden en daar zit natuurlijk de pijn.
Niek: Dat is op andere plekken in ons dorp precies eender. Dat heb je gezien bij diverse fases van ’t Startebos en idem dito bij die plannen in de Dorpstraat bij Hermes Hent.
Jo: Maar terugkomend op dat terrein van Beckers. Ik hoorde laatst iemand opperen om in dit gebied nieuwe seniorenzorg te ontwikkelen, Kleine hofjes met seniorenwoningen in een wat parkachtige omgeving., met voldoende wandelpaden. Het zorgcentrum uitbreiden met een eetcafé voor senioren en een leuk terras.
Chris: Als ze dat zouden gaan doen, zou ik mij zo aanmelden.
Niek: Welja, dan moeten ze dat oude plan van die golfbaan in de polder ook maar weer van stal halen. Kunnen we zo van ons hofje met de rollator of scootmobiel naar de holes. Een gat in de seniorenmarkt.

====================================================
Lins: Wisten jullie dat we in Peel en Maas allemaal 58 euro per jaar aan de brandweer betalen?
Piet: Maar onze veiligheid moet ons toch zeker wat waard kunnen zijn.
Lins: Tu,tu,tu. Onze gezondheid is ons toch ook wat waard, maar ons Bertha en ik betalen jaarlijks samen wel mooi bijna 800 euro eigen bijdrage. Zoiets zou je toch ook kunnen regelen als de brandweer voor jou moet uitrukken.
Wim: Dat noem ik nou praat voor de slaap. Als een ander ’s nachts mijn auto in brand steekt of jou kleinkind speelt bij de buurvrouw met vuur, dan moet ik of die buurvrouw zeker ‘lappen’. Te gek voor woorden.
Lins: Klopt, daar had ik nog niet bij stilgestaan. Overigens is mijn kleinkind nog te jong om bij de buurvrouw met vuur te spelen.
Lei: Jongens dat maakt toch allemaal niet uit. Of het nu apart benoemd wordt of weggestopt in een groter bedrag, we zullen samen het geld op tafel moeten leggen.
Piet: En als één keer bij jou de zaak in de hens heeft gestaan, dan ben je maar wat blij dat we een brandweer hebben.

====================================================
Lei: Wat ik een schimmiger verhaal vindt zijn die waterschapslasten. Die waterschappen lijken wel een asielplaats voor oud-gedeputeerden en burgemeesters. Eerst die oud-gedeputeerden Jan Schrijen en Ger Driesen uit Venray. Nu zijn die twee heren met pensioen en de waterschappen samengevoegd en nu neemt gedeputeerde van den Broek het roer over. Lijkt bij die heren wel een onderdeel van hun arbeidscontract als ze gedeputeerde worden.
Lins: En die oud gemeentesecretaris van Peel en Maas zit ook goed. Die is directeur van het hele geval geworden.
Wim: Voor al die dure krachten zou je aardig wat Hansje Brinkers in dienst kunnen nemen. Die wist – zoals we vroeger op de lagere school leerden – met één vinger een dijkdoorbraak te voorkomen.
Lei: Dan stel ik voor dat we van den Broek en Mensink ieder een paar lieslaarzen kopen. Hebben beiden 10 vingers en kunnen dus in de toekomst bij dreigend gevaar samen al twintig gaten dichten.
Wim: Kunnen ze in de tussentijd ook mooi geen verkeerde dingen doen.
Piet: Als het om dat laatste gaat wil ik voor een paar van mijn kameraden hier aan tafel ook nog wel een paar lieslaarzen kopen.

 

loader