Om even bij stil te staan

WK 41-2022: Wekelijkse gedachten door kapelaan Roger Maenen

Schuttersfeest
Hoor, ’t roffelen van de trommen
de Schutterijen, ze zijn weer present.
Uit alle dorpen samengekomen
voor dit Limburgs evenement.

Kijk ze daar marcheren,
de gezichten vooruit en strak,
niets mag aan de groep mankeren,
allemaal, netjes in pak.

Koningen, met het zilver omhangen,
en ’n mantel van fluweel.
Met hun ogen ’n stil verlangen,
misschien, valt er voor mij vandaag ook wel een
prijsje ten deel.

Koninginnen, in vol ornaat,
met bloemen in hun handen,
lopen fier en heel kordaat
mee, tot aan het eind, ’s avonds laat.

In de wei begint ’t al te spannen,
de buksen worden opgelegd.
Menig bolletje zal nog moeten vallen,
menig schietgebedje opgezegd.

Het is ’n drukte om nooit te vergeten,
overal is aan gedacht.
Hier kun je drinken en wat eten
op de achtergrond speelt ’n muziekje zacht.

De buks blijft knallen,
de spanning stijgt met ’t uur.
18 punten moeten vallen
dan pas start het kavelen, op d’n lange duur.

Soms, hoor je een juichkreet klinken,
Er is niet één punt gemist.
Maar aan dat ene, durven ze niet te denken,
dat moet nog worden beslist.

De schutters wachten.
Zo is het schuttersfeest.
En iedereen zegt nu, in gedachten, na 3 maanden,
het was een prachtig OLS feest.

(zondag 16 oktober komt Schutterij Sint Willibrordus naar de kerk,
voor de H. Mis van 11.00 uur)