‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Herfst-mijmering
De zomer, is de ‘puber’ onder de seizoenen.
Wil ons doen geloven, dat alles eeuwig zal duren.
Maar: de zomer biedt geen beschutting.
Niet aan de dieren op de wei; en niet aan de mensen.
In de zomer verbrandden in Europa, en dichtbij in de Peel, bossen;
en worden huisdieren daar alleen achtergelaten.
En verlaten velen hun huis, om ergens anders
in Europa het ‘top’seizoen te vieren.
Alleen de herfst kan zo uitbundig, zo vol overgave,
de zomer bewegen tot het nemen van afscheid.
Troostend.
Geen seizoen zo troostend als de herfst;
Ondanks het vroeger donker-worden.
En de geur, van versterven in de lucht.
Na het wandelen of het nog fietsen, weer fijn: naar huis.
Deuren dicht, verwarming aan.
Een kom warme koffie, of stevige soep.
Op 21 december, gaan de dagen alweer lengen.
Jammer, soms.
Wel: dan met het licht van de Kerstmis, en een nieuw jaar binnen.
Met hopelijk een veilig warme plek ‘in de herberg’, voor wie het nodig hebben.
Met, het stemmen voor Europa, in de mei-maand van 2019.
Er-op, of voorlopig weer: een plan B?
Van: de herfst, naar een Koude winter??
Of: van een vroegere, bewust herdachte (oorlogs)winter, naar een nieuwe lente..
Roger
