‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Mompelruimtes
Een grote foto die twee handen en een heel oud opengeslagen boek toont met daarbij de tekst ‘Mompelruimte in bisdom Roermond’. Foto en tekst zijn onderdeel van een paginagroot artikel in mijn ochtendkrant onder de kop: ‘Openlijk verzet tegen nieuwe Onze Vader’. Bij lezing blijkt dat een pastoor en een kapelaan in ons bisdom een petitie hebben ondertekend tegen de nieuwe vertaling van het Onze Vader. Bij verdere lezing blijkt dat hun verzet door het bisdom wordt gedoogd. ”We staan natuurlijk niet achter elke kerkpilaar om te controleren hoe de priester het Onze Vader bidt, meldt een woordvoerder van de bisschop.
Openlijk verzet? Zijn de woorden ‘Openlijk verzet’ die mijn krant op de daad van beide priesters plakt niet een maatje te groot? De ‘gedoogde’ actie van die pastoor Harrie en kapelaan Guus is toch wel ‘heel erg klein bier’ als ik het vergelijk met bijvoorbeeld acties, waarbij ik in mijn vakbondstijd betrokken was of de wijze waarop in de jaren ’70 met name een aantal priesters in dit bisdom openlijk in verzet kwam tegen het beleid van bisschop Jo Gijsen.
Die woorden bij de foto maakt de daad echter ook alweer gelijk klein: ‘Mompelruimte’ .Je schreeuwt het niet van de daken zoals die priesters destijds tegen Gijsen, maar produceert een moeilijk verstaanbaar binnensmonds geluid. Kapelaan Guus zegt in het artikel, dat hij de tekst dusdanig onverstaanbaar uitspreekt, dat elke kerkganger zelf mag weten welke tekst hij zegt. Je zou kunnen zeggen: “Zo’n daad van verzet brengt natuurlijk geen enkele rimpeling op het water binnen een kerk, waarvan we gewend waren, dat de leiding ons in niet mis te verstane woorden duidelijk maakte, wat we te doen en te laten hadden”. Als het moest, werd er zelfs met ‘hel en verdoemenis’ gedreigd. Dat was nog eens wat anders dan onverstaanbaar gemompel…
Mompelruimte? Bij dit woord komt het beeld uit mijn kindertijd van bij ons thuis weer op mijn netvlies, als na het avondeten in de keuken de rozenkrans werd gebeden. Het voorbidden van vader was met uitzondering van de eerste twee woordjes ‘Onze Vader’ nauwelijks verstaanbaar. Trakteerde hij ons op een toegift van de ‘Litanie van alle heiligen’, dan kon je daar maar één etiket opplakken: volstrekt onverstaanbaar gemompel. Zou ik dit handelen van vader destijds dan achteraf toch moeten zien als een heel bewuste, hele kleine daad van verzet?
Mat
