‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Terrasstress
Over pretparken kan in ik niets schrijven, die tijd ligt ver achter me. Nee, dan de kerken – de Gothische kathedralen –waar het heerlijk en aangenaam koel is –op vakantie. En de knielende en biddende bezoekers de ruimte, van het enige geluid voorzien. Niet vergeten een kaarsje te branden in de kapel, en wat muntgeld achter te laten. Ik wandel met een nieuw verkregen plattegrond van de binnenstad, door de nog rustige straten van een ontwakende buitenlandse hoofdstad. Het ochtendlicht geeft zulke fraaie beelden op het beeldschermpje van een digitale camera, dat een foto vanzelf een schilderij wordt. En de terrassen zijn nog grotendeels… leeg! De uitbaters sjouwen wat stoeltjes naar buiten, zetten tafeltjes recht, roepen naar binnen in de landstaal en gaan zelf weer naar binnen. Maar een paar uur later, ‘spuwen’ vele bussen uit allerlei landen (zeg maar van hier, tot Tokyo) hun gasten uit. Met het vriendelijke verzoek: “Follow the guide” – ‘Volg de gids’. Die met een bord, of ingeklapte paraplu voorop, massaal als een colonne eenden naar het eerst mogelijke terras op het warm centrumplein, in de brandende middagzon, wandelen. Zal ik zelf een cappuccino nemen? Cappuccino drink je vóór 11 uur – tenminste dat heeft ooit iemand in Italië me verteld. Dan wordt het toch maar: het lokale gebak, om te proeven. Toeristen betalen duurder. Voor het uitzicht? Jawel, op alle andere volle terrassen; Kijken, naar elkaar. Ik wens U (als u nog gaat, of nog op vakantie bent), een fijne vakantie-tijd.
En: een fraai terras – met uitzicht.
Kan ook gerust in ons “Deurup”. Of, ergens in de Peel.
Nu; of in September nog, rond de kermis…
Roger
