Sóndese koost van zondag 4 mei 2025
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Kwartjes
Monique: Kijk, wat een mooi huis daar.
Linda: Kun je kopen, als je wilt. Kijk, er staat een bord in de tuin.
Monique: Dat er een bord staat, wil niet zeggen dat ik het kan kopen. Weet je wat een huis kost tegenwoordig?!
Linda: Ja, met een paar ton kom je er niet meer. Heb je niet nog ergens een oude sok liggen?
Monique: Peter heeft oude sokken genoeg liggen, onder zijn bed, in de garage, achter de wasmachine. Eigenlijk overal behalve in de wasbox. Maar daar ging jouw vraag niet over, wel?
Linda: Nee, ik bedoelde een oude sok met geld. Als je nog wat guldenbriefjes had gevonden, had je die tot afgelopen week kunnen opsturen, en er geld voor gekregen.
Monique: Ja, ik hoorde het. Voor 25 gulden, krijg je dan nog iets van 11 euro. Dan zal Peter toch diep onder het bed moeten zoeken naar oude sokken, voordat hij een nieuw huis bij elkaar gevonden heeft. Nee, zonder gekheid, ik woon goed waar ik woon. Ik ben tevreden.
Linda: Dat is mooi. Tevreden zijn. Maar je moet ook altijd wat te wensen overhouden, niet?!
Monique: Wat zou jij nog willen dan?
Linda: Een grotere tuin, een mooie serre of een zwembad!
Monique: Daar had je afgelopen week dan wel een duik in kunnen nemen. En ik ook. En dan brengt Frank ons wat cocktails.
Linda: Jij gelooft nog in sprookjes!
Monique: Ik moest toch wat te wensen overhouden! Nee, ik zou geen zwembad willen. Dan moest ik dat allemaal weer schoonhouden. Daarom wil ik ook geen groter huis. Wat een werk.
Linda: Binnenkort komt er weer een nieuwe gsm uit, die zou ik wel willen.
Monique: Ik heb vanmorgen toch nog met je geappt. Is die daarna dan stuk gegaan?
Linda: Nee hoor. Die doet het gewoon. Ik wil gewoon graag die nieuwste.
Monique: Huh?
Linda: Gewoon, met de nieuwste camera en zo.
Monique: Ik snap dat niet. Iets vervangen wat goed is. En zo’n telefoon is tegenwoordig niet met een paar honderd euro betaald.
Linda: Kijk, daar staat een oud boerderijtje te koop. Dat zou Peter mooi voor je kunnen opknappen.
Monique: ‘Ik gééf dur gèn twè kwartjes vur’.
Linda: Kwartjes?
Monique: Ja, van een gulden, weet je wel. 25 cent. Ach, laat maar, dat is van voor jouw tijd.
Linda: Het heeft wel sfeer, en goeie botten.
Monique: Botten? Jakkes.
Linda: Zo zeggen ze dat, als de basis goed is.
Monique: Dus jouw gsm heeft ook nog goeie botten? Weet je wat goed is voor je botten?! Buiten wandelen. Pas nog met mijn dokter over gehad. Over de overgang en zo. Ik moest veel naar buiten en cardio doen bij de sportschool. Maar daar krijgen ze mij niet in.
Linda: Is wel goed voor je.
Monique: Nee, principekwestie. Ik ga niet betalen om te lopen op een loopband als ik het buiten gratis kan doen. En al zeker als het zo’n mooi weer is.
Linda: En dat daar zoveel jeugd is, en vol staat met spiegels heeft er niks mee te maken, zeker?!
Monique: Die jeugd. Ook zoiets. Allemaal zeuren over te weinig geld, maar allemaal een elektrische fiets onder hun kont en een fitnessabonnement in hun ‘vottettès’.
Linda: En de nieuwste Iphone!
Monique: Ja dat. Als ze op een gewone fiets naar school gaan, hoeven ze helemaal niet naar die dure sportschool. En als ze met elkaar zouden kletsen op de fiets, hoeven ze ook niet de kletsen via hun dure gsm.
Linda: Heb je in de gaten hoe oud je nu klinkt?!
Monique: Ja, ik geef inderdaad ook geen twee kwartjes meer voor mijn rug en mijn kuiten. Zullen we ergens koffie gaan drinken?
Linda: Is goed, ik trakteer.
