Sóndese koost van zondag 11 mei 2025
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Willemien: Oeps ik ben net op tijd. Ben al lekker verwend vanmorgen.
Marjo: Mag ik vragen waarmee? Of is het te privé?
Willemien: Nee hoor. Ik heb heerlijk ontbijt op bed gehad.
Marjo: Poeh, poeh. Wat heb je te vieren? En heb jij zo’n romantische man?
Willemien: Het is Moederdag vandaag! En ja hoor, zo is John wel. Eén keer per jaar slooft hij zich uit.
Marjo: Ik hoef die rommel niet in bed. Flauwekul dat Moederdag gedoe. Ik vind dat het niet uitmaakt welke dag het is. Je kunt elke dag iemand in de watten leggen.
Willemien: Daar heb je een beetje gelijk in. Daar komt nog bij dat vroeger het hele huishouden op de vrouw draaide en dat is nu niet meer.
Marjo: Nu doen de man en de vrouw het huishouden. Maar als de vaders hun dag hebben om thuis te zijn om de kinderen te verzorgen, noemen ze dat zelf Pappa-dag. Daar stoor ik mij aan, alsof ze maar één keer in de week pappa zijn.
Willemien: Maar goed, als het is zoals jij het zegt, dan horen ze de vrouw zeker te verwennen. Dan is de vrouw 6 dagen per week moeder!
Marjo: En de winkeliers zijn er goed mee.
Willemien: Je hebt wel gelijk dat het ook een commercieel ding is dat Moederdag gebeuren. Maar dat kwam afgelopen week goed uit want het was de week van de stenen winkel.
Marjo: De wat?
Willemien: De traditionele winkel vroeg afgelopen week aandacht.
Marjo: Oh, daarom stonden er bij de winkels gekleurde ballonnen aan de deur.
Willemien: Zag ik ook, gezellig vond ik het. De stenen winkel moeten we in ere houden.
Marjo: Ja, al kost het soms veel tijd om daar te winkelen. Maar goed het heeft ook wel iets. Je ziet er bekende gezichten.
Willemien: Zeker en het is persoonlijk. Als je de winkel binnenkomt legt de winkelier al bijna de spullen klaar, die je wilt kopen.
Marjo: Ja, via internet kan het wel eens fout gaan, dat je iets anders thuis krijgt dan wat je hebt gekocht.
Willemien: Dat bedoel ik, als jouw zoon naar de winkel gaat en hij bestelt bijv. bij onze slager 10 kilo gehaktballen, dan zal Erwin zeggen: ‘jouw moeder heeft altijd maar 1 kilo gehaktballen’.
Marjo: Klopt helemaal, Erwin zal mijn zoon niet met 10 kilo gehaktballen naar huis sturen.
Willemien: Dat bedoel ik en online krijg je wat je bestelt. Ik hoorde in Amerika had een jongen van 8 jaar 70.000 lolly’s besteld met de telefoon van zijn moeder en dit kon niet meer gecanceld worden.
Marjo: O jee, dan hebben ze daar een probleem. Zal moeder niet blij mee zijn geweest.
Willemien: Dat denk ik ook niet. Maar in Amerika moet het wel altijd ‘big’ zijn.
Marjo: Mijn schoonmoeder zou zeggen: ”lek mich dèt us oeet!”
Willemien: Ha, ha. Dat jongetje heeft heel wat te “lèkke” de komende jaren.
Marjo: Zullen we hier bij Goejje ons zelf verwennen met koffie en gebak? Want ik ben bang dat ik dat vandaag zelf moet doen!
Willemien: “Goe:j iedee!”
