Sóndese koost van zondag 3 augustus 2025
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Marjo: Je hebt je auto wel erg dicht tegen die van mij staan.
Willemien: Sorry, hoor.
Marjo: Maar waarom heb jij eigenlijk een auto? Je werkt niet. Ik vind het overbodig.
Willemien: Als ik wil “sjakke” en John heeft de auto mee, heb ik een probleem.
Marjo: Problemen zijn er om op te lossen. Eigenlijk kunnen jullie het goed met 1 auto doen.
Willemien: Nu je het zegt, ik denk dat ik naar de info avond ga over autodelen, op 1 oktober.
Marjo: Een auto delen? Ik moet er niet aan denken. Ik moet kunnen autorijden als het mij uit komt.
Willemien: Jij klaagt over parkeerdruk, ik niet.
Mario: Met wie zou je de auto willen delen? Als je mij maar niet in gedachten hebt.
Willemien: Jij bent wel de laatste met wie ik de auto wil delen, want “géj béént nójt èn de kòj!” Ik moet er nog over nadenken maar ik zeg er niet meteen ‘nee’ tegen.
Marjo: Ik hoor wel wat het gaat worden.
Willemien: Wat is het hier op de Hoek toch mooi.
Marjo: Ja vooral hier waar de huizen ver van de weg af liggen. Mooie landelijke uitstraling. Hier is geen parkeerdruk.
Willemien: Nee, echt niet, iedereen heeft een ruime oprit.
Marjo; Maar wat is dit hier? Een loods?
Willemien: Nee, dat is een woonhuis.
Marjo: Een woonhuis? Het lijkt vanaf deze kant niet op een woonhuis. Dit vind ik echt niet mooi, in zo’n landelijke omgeving zo’n vierkante blok.
Willemien: Die mensen die er gaan wonen zullen het mooi vinden.
Marjo: Nou, ik vraag het mij af. Joost mag weten wie dit mooi vindt.
Willemien: Joost.
Marjo: Ik bedoel, welke mensen gaan er wonen?
Willemien: Dat zeg ik toch, Joost.
Marjo: Toch niet Mister Meijel?
Willemien: Juist. Die bedoel ik.
Marjo: Daar stond een heel stuk van in de krant.
Willemien: Ja, dat klopt. Joost heeft zich goed in gezet voor Meijel en veel voor de Meijelse gemeenschap gedaan.
Marjo: Niet ieder dorp heeft personen die er veel voor doen, maar wij gelukkig wel.
Willemien: Peel geluk noem je dat.
Marjo: Maar wat doet Joost, behalve opkomen voor Meijel, voor de kost?
Willemien: Die adviseert in daken.
Marjo: In platte daken is het volgens mij niet moeilijk om advies te geven, hoe ik het zo zie.
Willemien: Advies over dakpannen, als ik het goed begrijp.
Marjo: Nou, ik denk dat hij dan al intrekfeest heeft gehad. Het dak is er al af gegaan.
Willemien: Ha, ha. Inderdaad.
Marjo: Ik heb nu behoefte aan Peel geluk.
Willemien: En hoe ga je dat realiseren?
Marjo: Koffie met gebak en koffie likeur bij Goejje.
Willemien: Ik ga mee delen in ‘t Pieël geluk.”
