week 37-2025: (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
‘Hoppende’ politici
Ik hoor van ouderen – waartoe ik mij ook reken – vaker de verzuchting, dat de wereld vroeger toch wel een stuk eenvoudiger in elkaar stak dan vandaag de dag. Vaak vergeet men dan, dat de wereld, die men vroeger enigszins kende, ook maar heel klein was. In het dagelijks leven kwam men vaak niet veel verder dan het eigen dorp en de naaste omgeving. Nu komt – als je het nieuws een beetje volgt – ‘de hele wereld dagelijks bij je binnen’. Maar, dat zaken nu vaak in snel tempo veranderen staat buiten kijf. Neem de politiek. De katholiek stemde vroeger bijna vanzelfsprekend op de KVP, arbeiders – vooral in de steden – vaak op de PvdA en iemand met goed gevulde zakken op de VVD. Een linkse rakker wist altijd nog wel Marcus Bakker van de CPN te vinden en een opstandige agrariër boer Koekoek.
In eigen dorp werden – net als op veel andere plaatsen – de zetels in de gemeenteraad verdeeld tussen boeren, middenstand en arbeiders, die alle drie met een eigen lijst uitkwamen. Een meer rebelse boer kon in Méél een tijdlang ook nog zijn stem uitbrengen op ‘Loet van Sil’. Loet, die een aantal jaren met een eigen lijst uitkwam.
Het lijkt er sterk op, dat deze overzichtelijke tijden definitief achter ons liggen. Een keuze uit meer dan 25 partijen bij Tweede Kamerverkiezingen is heel normaal. Een absoluut record bereikten we in 2021 met maar liefst 37 deelnemende partijen! De partijprogramma’s, waarmee deze partijen de verkiezingen ingaan worden ook nog eens alsmaar dikker. Tientallen pagina’s lijkt normaal en honderd geen uitzondering De laatste weken wordt – met verkiezingen in het vooruitzicht – ook een nieuw fenomeen alsmaar duidelijker: de ‘hoppende politicus’. Was het tot op heden eigenlijk alleen de kiezer, die steeds vaker hopte, nu zijn het steeds vaker de politici zelf, die deze ‘tak van sport’ bedrijven. Ook zelfs tussentijds met medeneming van hun zetel of een overstap voor de verkiezingen, als men verwacht bij een andere partij meer kansen te hebben op een plaatsje in de ‘nieuwe kamer’. De ‘scoringskans’ komt op plek één en ‘idealen’ doen er blijkbaar niet meer toe.
In de lokale politiek ziet het er bovendien sterk naar uit, dat lokale partijen opnieuw in opmars zijn. In Weert bijvoorbeeld – waar al jaren twee grote lokale partijen actief zijn – gaat er nu nog een derde bijkomen. De huidige fractievoorzitter van het CDA – die deze nieuwe kar gaat trekken – stelt dat politiek bedrijven in het belang van Weert bij hem past en daarom is dus een nieuwe partij nodig. Met andere woorden, bij andere partijen telt het belang van Weert niet. Ik verdenk deze en andere overstappers er vaak van, dat ze vooral kiezen voor hun eigen belang en niet voor het belang van stad of land!
Mat
