Sóndese koost van zondag 15 juni 2025
Ook in ons dorp krijgt de zondagmorgen al geruime tijd een heel andere invulling dan vroeger. Stonden de vrouwen destijds de hele morgen aan het fornuis om – als manlief uit de Hòmmis/café kwam – ‘Sóndese koost’ op tafel te brengen, hoe anders is dat tegenwoordig. De vrouwen gaan nu op de zondagmorgen met vriendinnen lekker wandelen, al mogen – bij uitzondering – ook wel eens de mannen mee. En als regel wordt die wandeling afgesloten met een lekkere kop koffie of een drankje in een van de Méélse horecagelegenheden. Over alle zin en onzin die ter sprake komt, leest u wekelijks in onze rubriek ‘Sóndese koost’.
Kéjsjeute.
Monique: Ben je naar de ‘Kéjsjeute’ geweest?
Linda: Is dat niet zo’n carnavals groepje?
Monique: Nee, ja, ook. Maar ik bedoel echt ‘kéjsjeute’ als in knikkeren.
Linda: Ik? In zorgcentrum Sint Jozef of zo?
Monique: Nee, bij de bieb. Daar konden kinderen afgelopen vrijdag eigen knikkerbanen maken. Dat deed ik vroeger ook. Met karton, oude plastic flessen, alles wat ik maar gebruiken kon. Mijn moeder was een keer kwaad! Ik had de restjes uit de shampoofles gegoten, die ik wilde gebruiken. Het waren alleen geen restjes, maar halfvolle flessen.
Linda: Aj aj. Ik vulde vroeger jampotjes met een mengsel van gekleurd krijt en waspoeder. Telkens een laagje van een andere kleur. Ik dacht, dat waspoeder zit in zo’n grote dozen, dat is vast niet te duur om wat van op te maken. Daar dacht mijn moeder ook anders over!
Monique: Hutten bouwen, dat heb ik ook veel gedaan.
Linda: Onder een parasol, met beddenlakens en wasknijpers?
Monique: Ja ook. Maar ook ergens in een struik. Daar waren die van de gemeente dan weer niet blij mee, want er sneuvelde wel eens een tak. Die had ik dan ‘toevallig’ heel hard nodig voor een deur of een raam in mijn hut. Dat ze dat nou niet begrepen!
Linda: Ik was ook altijd buiten bezig. Verstoppertje spelen of tikkertje, daar hadden wij geen georganiseerde buitenspeeldag voor nodig.
Monique: ‘Putje sjuppe’.
Linda: Dat ken ik niet.
Monique: ‘Putje sjuppe’. Dan moest je de bal wegtrappen en diegene die moest zoeken, moest die gaan halen. Totdat de bal terug was had je de tijd om je te verstoppen. Of ‘Stoeprandje’.
Linda: Ja, dat ken ik ook. Ieder aan een kant van de weg en dan proberen de bal zo te gooien, dat die terug stuitert via de stoeprand.
Monique: Moet je wel van die stoepranden hebben van vroeger. Tegenwoordig zijn die allemaal afgeschuind.
Linda: Ik zie steeds minder jeugd buiten spelen. Jammer hè.
Monique: Ja, je kunt de tijd niet veranderen. Maar vanuit de overheid zijn ze wel bezig om bijvoorbeeld mobieltjes uit scholen te weren en zo, zodat jeugd meer echt met elkaar praat en samen dingen doet. Ik ben er ook van overtuigd dat onze generatie veel minder last heeft van verveling, een groter probleemoplossend vermogen heeft en veel handiger is.
Linda: Ja, en sociaal vaardiger. Maar het heeft ook zijn voordelen hoor om digitaal slim en snel te zijn!
Monique: Klopt, soms wordt er gedaan alsof het allemaal slecht is, maar daar geloof ik ook niet in. Toch denk ik dat de balans eruit is. Ik zag trouwens dat er volgende week weer iets leuks georganiseerd wordt voor jeugd. Op zaterdag 21 juni organiseert stichting 10R Events Hit-House Meijel in samenwerking met Meijel Gezond het Fit & Fun Fest.
Linda: Hoe weet jij dit allemaal?
Monique: Meijel24.
Linda: Zie je wel, digitaal hè.
Monique: Ja precies. Het gaat trouwens wel veranderen.
Linda: Wat? Jouw socials-gebruik?
Monique: Nee, meijel24. Kevin stopt daar met werken, onze Meijel-man! Ik had het altijd graag met hem te doen. Heel betrokken, vriendelijke man en hij kon erg goed foto’s maken.
Linda: Stopt Meijel24 dan?
Monique: ‘Jè nee!’ Dat gaat gewoon door, alleen met iemand anders. Anne doet ook al een hele tijd items voor Meijel.
Linda: En, gaan jullie vanmiddag nog iets bijzonders doen?
Monique: Geen idee eigenlijk, ik heb nog geen plan. Hoezo vraag je dat?
Linda: Het is toch vaderdag?!
Monique: Nou, mijn vader leeft al lang niet meer. En de kinderen mogen zelf wat voor Peter doen. Hij is mijn man hè, niet mijn vader. Maar ik wil ze inderdaad de kost niet geven, waar niet de kinderen maar moeders voor een cadeautje zorgt.
Linda: Wij gaan naar mijn vader op bezoek, dus we moeten nog een paar uurtjes rijden. Volgende week weer een koffietje doen?
Monique: Ja hoor. Wat geef je hem cadeau? ‘Un buu:lke kéjsjeute?’
Linda: Nee, een kuiltje!
Monique: Doe hem de groeten.
