week 39-2025: (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Baken in de Peel
Onze ‘kathedraal van de Peel’ vormt met zijn 80 meter hoge toren een trots baken aan de rand van de Peel. Een baken, waar de hedendaagse reiziger overigens nauwelijks nog gebruik van maakt. Te land, ter zee en in de lucht verplaatst deze zich aan de hand van een van de vele satelliet-navigatiesystemen die we kennen. Dat mag allemaal zo zijn, de Meijelnaar blijft niettemin – terecht – trots op zijn baken in de Peel.
En maakt de reiziger tegenwoordig geen gebruik meer van dit soort bakens, sinds kort lijkt het er heel erg op, dat voor trekvogels onze kerktoren waarschijnlijk wél onderdeel uitmaakt van hun ‘navigatiesysteem. In de herfst als ze naar warmere zuidelijke oorden vertrekken om te overwinteren en in de lente als ze naar hun broedplaatsen in onze streken terugkeren. Trekvogels – waaronder ooievaars – navigeren tijdens hun reizen niet alleen op aangeboren instincten en op zaken als bijv. de stand van de zon. Intussen staat ook vast, dat ze gebruik maken van voor hun herkenbare elementen in het landschap, zoals kustlijnen en gebergtes. En sinds vrijdag 5 september – aan de vooravond van de Méélse kermis – lijkt het er verdraaid veel op, dat tot een van die herkenbare elementen voor ooivaars ook de toren van onze Méélse kathedraal gerekend mag/moet worden. Hoe valt anders te verklaren, dat ze op die vrijdag – maar liefst met z’n elven tegelijk – een rustpauze inlassen op het dak van onze kathedraal. Het is aan de oplettendheid van kapelaan Roger te danken, dat we dit gebeuren inmiddels met beeldmateriaal kunnen ondersteunen!
Helaas kan er één gegeven zijn, dat mijn bovenstaande redenering omver kan kegelen. De ooievaars zouden deze avond van hun vaste route afgeweken kunnen zijn, omdat ze die vrijdagavond bij de exploitanten van de autoscooters op de Méélse kermis – Eva en Jerry – een baby bezorgd hebben! Maar als het écht zo is, dat de ooievaar de baby’s bezorgen, waarom komen ze dan daarvoor maar liefst met z’n elven naar Meijel !
Nee, ik ben er van overtuigd, dat mijn idee, dat de ooievaars onze kerktoren als een vast richtpunt op hun trektochten zien , dichter de waarheid benadert als, dat ze die avond bij Eva en Jerry de baby hebben bezorgd. Als kapelaan Roger de komende lente weer foto’s maakt van – liefst weer elf – ooievaars op het dak van onze kathedraal, dan heb ik aardig bewijsmateriaal in handen, dat ik dicht in de buurt kom van het onweerlegbare bewijs van mijn redenering!
Mat
P.S. Ik hoop natuurlijk, dat de baby van Eva en Jerry voorspoedig opgroeit. Wie weet staat deze nieuwe wereldburger over een aantal jaren met zijn eigen attractie op onze kermis en ontwaart ook hij op het dak van onze kerk een groep ooievaars.
