Nao de Hòmmis

Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.

Nao de Hòmmis van zondag 11 november

Lei: Door het succes van de 1e Méélse Maestro is het andere Méélse nieuws aardig ondergesneeuwd. Ik denk bijvoorbeeld aan de Méélse Durskes die met maar zes Limburgse titels terugkwamen van de provinciale kampioenschappen.
Niek: En we zijn een Mariagrot rijker geworden in Meijel. Met Allerheiligen officieel door keplaon ingezegend.
Jo: Maar dat nieuws is niet ondergesneeuwd. P & M heeft er aandacht aan besteed en L1 toonde zelfs beelden in de nieuwsuitzending. Die eer was niet weggelegd voor Coen Steegs die op de internationale tentoonstelling eind oktober in d’n Binger weer met een aantal vette prijzen naar huis ging.
Lei: En sinds kort hebben we langs de randweg een officieel hondenspeelveld. Prima voor alle echte hondenliefhebbers in ons dorp, maar dat dit daar mag zo dicht achter de huizen aan het Hazepad, vindt ik wel wat vreemd.
Niek: De partner van Maarten Pijnenborgh – de makelaar – is daarbij betrokken en die weet natuurlijk wel hoe je een aardig stukje grond in handen kunt krijgen. En ik ga er bij voorbaat niet van uit dat zoiets tot onenigheid moet gaan leiden.

===============================================

Wim: Het wordt toch met de dag gekker. Komt vorig jaar opeens frikandellenvlaai op de markt en nu hoor ik zelfs dat er pizzavlaai te krijgen is. Te gek om los te lopen.
Thei: Dat ben ik helemaal met je eens Wim. Ze zijn aardig op weg om onze Limburgse vlaai te ‘versjandelezeere’ zoals ze vroeger in ons dèùrp zeiden.
Lins: 
Zo heb ik ze trouwens ‘daarboven’ ook wel eens over fruit-pizza’ horen praten als er een vlaai op tafel kwam.
Wim: Ik ben best voor een stukje vernieuwing, bijvoorbeeld in de kerk. Maar een vlaai moet een vlaai blijven en unne pizza, unne pizza.
Piet: En een frikandel is het lekkerste zo uit het vuistje en dan een beetje ‘soppe’ in wat mosterd of mayonaise. Daar mogen ze mij ’s nachts voor wakker maken.
Thei: Nu we het er zo over hebben, kan ik me wel herinneren dat we bij de kerkhofploeg vorig jaar ook een keer frikandellenvlaai hebben gegeten. Smaakte best, maar heeft natuurlijk niks met vlaai te maken. Als we daarmee de frikandellen fabriek in ons dèùrep hadden kunnen houden zou ik zeggen ‘vooruit’.
Piet: Toch geloof ik dat die kerkhofploeg niet alleen wat heeft met vlaai op de woensdagmorgen, maar ook met frikandellen. Ze hebben mij in ieder geval verteld dat ze vorige week zaterdag, na het vuurtje stoken op ‘t kerkhof, aardig wat van die gehaktstaafjes verorberd hebben.
Lins:  Als ik Thei zo bekijk, zijn vlaai of taart in de voormiddag en ’s avonds op zijn tijd een paar frikandellen, zo slecht nog niet. Het buikje blijft aardig rond.

===============================================

Wiel: “Dat had ik voor geel geld willen missen”, waren de eerste woorden van mijn zoon toen ik deze week vroeg hoe de Maestro-avond in d’n Binger was geweest.
Geweldige sfeer, een mooi aangeklede zaal, leuke muziek en er viel veel te lachen.
Jan: Dat komt aardig overeen met wat ik van m’n buurvrouw hoorde. En de vijf kandidaten hadden er echt werk van gemaakt. Ieder had zo zijn eigen stijl ontwikkelt en die Erwin Daems kreeg natuurlijk in alles de lachers op zijn hand. Als er volgend jaar een ‘herhaling komt zijn ons An en ik zeker ook van de partij.
Cor: Dan stel ik voor dat we met ons hele clubke gaan. Ons Tiny houdt ook wel van dit soort avonden.
Bert: De grote vraag is natuurlijk of de Heimatkapelle ook een tweede keer de goeie mix weet te vinden van geschikte mensen die mee willen doen. Was trouwens wel aardig dat een Swalmenaar – Han Coulen – uiteindelijk met de eer ging strijken.
Jan: Ho, ho Bert, die Han is dan wel geboortig van Swalmen, maar intussen helemaal ingeburgerd in Méél. Daar hebben ze bij ‘de Bubs’ wel voor gezorgd. Swalmen is trouwens van oudsher een dorp met een grote muzikale traditie. Het goeie van die beide dorpen – Swalmen en Méél komt in die Han prima bij elkaar.

===============================================

Aan de tapkast

Frans: Als waar is wat ik gisteravond heb gehoord, gaan we wat beleven in het dorp. De ‘Méèlse Maestro’ van de Heimatkapelle , dat begonnen is als een aardigheid, dreigt volledig uit te lopen op een geweldige kladdaradatsch binnen de Méélse muziekwereld. Het schijnt te zijn dat Erwin Daems – die geweldig op dreef was tijdens dit evenement – weggekocht wordt door het beroemde London Philharmoniker. De onderhandelingen zouden praktisch rond zijn. Het bestuur van de ‘gruun’, dat hier lucht van heeft gekregen, heeft deze week al twee keer met rode koppen bij Lins Berben, de voorzitter van de Heimatkapelle op de stoep gestaan om verhaal te halen, omdat ze zo’n tambour-maitre als Erwin natuurlijk nooit meer krijgen. De Heimatkapelle zegt, naar mijn idee terecht, dat zij daar verder ook niet de hand in hebben. De geweren heeft Willibrord tot nog toe gelukkig thuis gelaten, maar je weet maar nooit. Misschien zou keplaon Roger wel kunnen bemiddelen en aan die twee clubs voorstellen samen een mooie Mis te komen opluisteren. Ik denk dat geen van beiden nee durft te zeggen tegen zo’n voorstel…
Kastelein: Jij kunt van alles gehoord hebben Frans, maar die Erwin vertrekt van zin lèève niet uit dit dorp. En als ie het zou doen zou hij – door heimwee overmand – zwemmend en kruipend naar Méél terugkeren. Die kan geen dag zonder zijn kammerèùj en ‘de Gruun’. Buiten zijn vriendin natuurlijk, is dat hét grote Peelgeluk van Erwin!
Frans: Maar Wim, ik hoor ze verdorie al schieten…
Kastelein: Frans, het is de elfde-van-de-elfde. Dat is het inschieten van de Vastelaovend bij ‘t Kievelemènneke. Hou nou maar op met bibberen en drink er eentje van mij. Het gaat allemaal goed komen.

 

loader