Nao de Hòmmis

Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.

Nao de Hòmmis van zondag 19 mei

Niek: Er zitten op dit moment weer twee typisch Méélse zaken in de pijplijn, zoals ze dat tegenwoordig zeggen.
Piet: Dan ben ik toch benieuwd wat voor jou typisch Mééls is.
Niek: Dat zal ik jou dan eens vertellen Piet. Waar vindt je nog een dorp waar anno 2019 nog een Missie fancy fair wordt gehouden? En dat doen ze hier al zo’n 70 jaar. Tweedens – en dat kan natuurlijk ook alleen maar in Meijel – komt binnenkort het nieuwe Mééls Woordenboek uit. De mén van de redactie zijn bijna zo ver dat de teksten richting de drukker gaan en binnenkort starten ze ook al met de voorverkoop.
Wim: Dan weet ik zeker dat ons Truus en ik direct van de partij zijn. En Truus wil graag een paar exemplaren extra voor de dochters die allebei in de Randstad wonen.
Piet: Willen die twee de Hollanders Mééls leren praten.
Ton: Dan wil ik hun wel wat dagen gaan helpen. Maar nog even terugkomend op de Missie fancy fair. Toch mooi dat we op die manier vanuit ons dorp nog steeds ontwikkelingsprojecten blijven steunen. Ik las over een project in Nicaragua, in Peru en natuurlijk het project van Nel Derikx in Niger.
En ik vind het zo sjon, dat we die fancy fair – net als bij de start 70 jaar geleden – nog steeds Missie fancy fair blijven noemen. Het initiatief van toen is nog steeds springlevend in Méél.

===============================================

Jan: Met het verhaal over die handtekening van Grad van Giepkes Keup in dat mergelblok onder de rand van het dak van onze kathedraal, stond de weblog van de parochie deze week zelfs internationaal stevig in de belangstelling.
Bert: Waar haal jij die wijsheid vandaan, als ik vragen mag? Jij bent net als ik ook nooit verder geweest als Duitsland en t’Belsj. Internationale belangstelling, het zal wel…
Jan: Zal ik je vertellen, Bertje. Ik weet uit heel betrouwbare bron dat er op dat artikel over Grad o.a. gereageerd is vanuit Malawi in Afrika en zelfs vanaf de andere kant van de wereld, helemaal uit Nieuw-Zeeland. Dat is toch zeker gene katte…, of wel soms!
Lins: Als ze dit bij de ‘Tante Bet’ of L 1 lezen, zouden ze daar wel eens stinkend jaloers kunnen worden, om nog maar te zwijgen over die bij P&M. Ha, ha.
Wiel: Maar alle gekheid op een stokje mensen. Ik heb al vaker gehoord dat door oud-Méélse die bijvoorbeeld naar Australië en Canada geëmigreerd zijn, regelmatig naar die parochieblog gekeken wordt. Al was ’t alleen maar om te kijken welke oud-dorpsgenoten overleden zijn of wat ze hier nao de Hòmmis in ’t café allemaal te vertellen hebben.
Jan: Over Canada gesproken. Keplaon vertelde me deze week nog een heel ander verhaal. Cor, de zoon van Mia Vissers die een aantal jaren geleden naar Canada geëmigreerd is, was deze week over om bij de begrafenis van zijn mam aanwezig te zijn. Cor en keplaon hebben dinsdagavond vanuit onze kerk een computerverbinding met Canada gemaakt, zodat de kleinzoon van Mia daar woensdag rechtstreeks de uitvaart van oma kan volgen.
Bert: Eerlijk is eerlijk jongens, dat soort zaken gaan Bert toch wel boven de ‘patsch’. Al blijft het natuurlijk prachtig dat zoiets mogelijk is.
Wiel: Maar jongens als die Méélse weblog zo de hele wereld over gaat, zie ik het er nog van komen dat die Trump in Amerika ’s avonds voordat hij zijn pyamaatje aantrekt , nog gauw even kijkt wat ze in Méél nog te melden hebben.
Lins: Dan moet ie vooral op dinsdag kijken. Dan ziet ie dat ze hier in de Pieël net zo hóch van de tórre kanne blaoze als hij in de States.

===============================================

Jo: Er staan volgens mij grote dingen te gebeuren in ons dorp.
Mart: Laat eens horen Jo; grote dingen horen we graag uit eerste hand.
Jo: Luister. Een paar feiten op een rij. Eerstens. Vorig jaar heeft ‘Nao de Hòmmis’ een paar keer melding gemaakt Dat Meijel wel eens heel hoog bezoek te beurt kan vallen. Tweedens. Jullie weten dat er ons dorp nog steeds stevig gemord wordt, dat bisschop Harry bij zijn bezoek aan dit dekenaat enkele weken geleden , de kathedraal van de Peel niet heeft aangedaan.
Lei: Wil je ons vertellen dat de bisschop alsnog naar Méél komt?
Jo: Nee jongens. Wat ik wil vertellen is, dat die stille diplomatie waarmee keplaon Roger nou al vele maanden bezig is om dat hoge, je mag wel zeggen allerhoogste bezoek te regelen, door dat gemiste bezoek van bisschop Harrie in een stroomversnelling is gekomen. Ik heb deze week plots een kardinaalsrode zeecontainer op ’t kerkplein zien staan met daarop in grote letters ‘Paus’. Vanaf dat moment staat ook een grote hoogwerkerslift van Kareltje Collé bij de kerk. Jullie weten dat als het er écht op aan komt Karel altijd bereid is de helpende hand toe te steken. Ik vermoed dat die zeecontainer voor het pauselijk bezoek door het dak naar binnen moet. Nu kan het nog want op die plek boven het priesterkoor moeten de leien toch nog vernieuwd worden.
Mart: Dat visioen van jou kan niet waar zijn, Jo. Ik zie die gezichten in Horst en Helden al, waar ze ons eerder de ogen wilden uitsteken met bisschop Harry.
Jo: Niks visioen. Ik heb die voorbereidingen met die zeecontainer en de kraan van Karel op foto vastgelegd. Kijk maar mee!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

loader