Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 4 augustus
Lins: Als de weergoden meewerken zou het 22september wel eens zwart kunnen zien van de mensen in ons dorp. Méél één groot evenemententerrein.
Jan: Verwachten ze dan zoveel mensen bij het Oogstdankfeest?
Lins: Nee joh, maar er is die dag nog veel meer te doen: de jaarlijkse grote Rommelmarkt in d’n Binger, koopzondag in de Dorpstraat en nu ook nog een grote Dorps picknick op het Raadhuisplein.
Wim: Maar dan moet je er wel vlug bij zijn, om een hapje mee te picken. Er kunnen maximaal 140 personen meedoen, dus je moet je tijdig inschrijven
Jan: Als ik het goed begrijp ben je de hele zondag op pad als je overal eens wilt gaan kijken en tussendoor ook nog wat uitrusten op een terras.
Lei: Lies en ik kijken het meest uit naar het Oogstdankfeest in onze kerk. Wat ik hier en daar hoor fluisteren belooft dat echt iets geweldigs te worden!
===============================================
Piet: Je merkt weer aan alles dat ’t weer komkommertijd is. De televisiezenders draaien op herhalingen en de kranten worden dunner.
Ger: Niet alleen dunner, maar ook de foto’s alsmaar groter. Hoe noemen ze dat ook weer? Bladvulling of zoiets.
Henk: De Limburger pakte deze week uit met een paginagroot artikel over een bisschop die een paar eeuwen geleden geleefd heeft en die nu eindelijk zijn eeuwige rust gaat krijgen in de Venlose Martinuskerk.
Thei: Die man was er trouwens vroeg bij om bisschop te worden. Vier jaar na zijn wijding had ie de bisschopsmantel en –mijter al te pakken. Dat moet toch wel wijzen op een zeer uitzonderlijk talent.
Ger: Of op heel veel geld en dat lijkt me meer voor de hand te liggen als ik het verhaal lees.
Henk: Waar onze kerk zich niet al druk om maakt. Het lijkt me dat er toch wel belangrijker werk aan de kerkelijke winkel is als je druk maken over het plekje waar de resten van die goeie man moeten komen te liggen. Na 200 jaar herbegraven met een plechtige viering waarvoor ook de huidige bisschop Harrie zich vrijmaakt.
Piet: Zou het niet veel zinniger zijn om jaarlijks een plechtige requiemviering te houden voor al die kindjes die niet op het kerkhof begraven mochten worden, omdat ze nog niet gedoopt waren. Kunnen ze gelijk een groot Mea Culpa uitspreken voor wat de Kerk al die eenvoudige gelovigen alleen al op dit punt hebben aangedaan.
Henk: Ja jongens, het meten met twee maten is van alle tijden en is ook de kerk niet vreemd!
===============================================
Wiel: ‘Oppe Koffie’, blijft in ons dorp toch wel écht aan de weg timmeren. Deze week hebben ze de boel omgebouwd tot kinderboerderij.
Jo: Doet een beetje denken aan de tijd dat de familie Hunnekens hier hun boerderij had, met koeien, kippen en varkens.
Giel: Toen wist elk kind nog dat de melk van de koe kwam en niet van de Campina.
Cor: Maar er is ook nog een tussenperiode geweest. Toen haalden ze in het dorp de melk ook niet meer op de boerderij, maar kwam Pieër Daems en Pietje Timmermans daar mee langs de deur.
Jo: Maar leuk dat kinderen nu midden in ’t dorp in de gelegenheid zijn, om zo maar boerderijdieren te knuffelen. Ook dat is Peelgeluk!
Wiel: Mijn Peelgeluk liep tijdens de Jaarmarkt een aardig deukje op. Ik had me helemaal ingesteld op die lekkere Böhmische muziek van de Heimatkapelle, moet ik het doen met een disc jockey. Niet te geloven.
Cor: Ook weer te danken aan die nieuwe ‘God’: de buienradar. Alles wordt daar maar op afgestemd, terwijl je blij mag zijn als ze het weer voor een uur later juist voorspellen.
Giel: En zelfs dat niet. Zondag werd voor de hele dag 0 procent regen voorspeld en heb ik de halve dag met ons An door een miezerig regentje gefietst. Kom op zeg !
Jo: Mij is de reden van dat afblazen van het optreden van de Heimatkapelle in ieder geval niet duidelijk geworden. Was het de verwachte hitte of het voorspelde noodweer? Van beiden was die avond in ons dorp echter geen sprake. ’t Sjonste weer van de wirreld !
Wiel: Maar wel zonder de sjonste muziek van de wirreld: die van de Heimatkapelle !
===============================================
Vanwege een korte afwezigheid van ‘onze man’ die deze wekelijks rubriek verzorgt, zult u het volgende week zonder ‘Nao de Hòmmis’ moeten stellen. Voor de een misschien een opluchting, maar deze is dan van korte duur. Op 18 augustus is hij weer present. En degenen die de rubriek niet graag missen kunnen dus vooruitzien naar die 18e augustus.
De redactie
