Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 29 september
Piet: Zo, de rust is na alle drukte weer teruggekeerd in ons dorp. Al moet ik zeggen dat Jeanne en ik er erg van genoten hebben.
Lei: Ik denk dat veel ‘Méélse’ je dat na zullen zeggen, Piet. Maar wie weet: misschien hadden we twee weekenden kunnen genieten, als het een beetje meer gespreid was geweest. En bovendien hadden die afzonderlijke activiteiten dan nog meer aandacht gekregen.
Thei: Nog meer aandacht? Ons An en ik wilden zondagmiddag om een uur of twee de kerk binnen voor het Oogstdankfeest , maar we kwamen toch maar mooi in de file terecht. Toen het programma maar omgegooid en eerst naar de Rommelmarkt.
Jo: Ze hadden dat bankje voor de 100-jarige mevrouw Gorts maar tussen de kerk en d’n Binger moeten plaatsen. Daar had dan menigeen dankbaar gebruik van gemaakt.
Lei: Ik zit anders liever op het terras om even te rusten, al kwam je ook daar ’s middags moeilijk aan een stoel..
Piet: Ook wel leuk dat je met een beetje googelen op internet nog van een heleboel dingen kunt nagenieten. Op ’Meijel 24’ zijn van diverse activiteiten een heleboel foto’s te zien.
Jo: Dat is zeker ook het geval op de parochieweblog. Daar zag ik diverse links naar filmpjes van P&M over het Oogstdankfeest en het Bevrijdingsfeest. En niet te vergeten de film van Floris Hölscher over de Oogstdankviering op de zaterdagavond.
Piet: En ons Jeanne heeft de krant bewaard met de prachtige foto van het Oogstdankfeest op de voorpagina en het artikel binnenin.
Lei: Die Jeanne van jou bouwt een aardig privé-archief over ons dorp op, geloof ik.
Piet: En haar grote trots zijn al die filmpjes van de laatste jaren. De schoondochter heeft die allemaal bij elkaar gezet op haar laptop. Als er ’s avonds niks van haar gading op TV is, gaat bij ons Jeanne het lap-topje aan.
Thei: En is de TV voor onze Piet!
===============================================
Wim: Na de Oogstdankviering van afgelopen weekend kan kapelaan zich alweer op gaan maken voor de volgende bijzondere dienst: De Willibrordusmis van onze schutterij op 6 oktober.
Niek: Ik denk dat je daar een maandje naast zit, Wimke. De naamsdag van Willibrordus is begin november en niet begin oktober.
Wim: En toch is het, zoals ik zeg Niek. Ze hebben de Willibrordusmis gekoppeld aan hun Koningsschieten. En het is natuurlijk iets heel bijzonders om in dit OLS-jaar koning te mogen zijn.
Coen: En laat ons die trotse Koningin aan zijn zijde niet vergeten: de Méélse Maxima in de OLS-wei!
Wim: Maar nog meer als om die Méélse Maxima draait dit jaar alles om ‘d’n Um’. Zelfs in de Willibrordusmis steekt die Um het Koningspaar naar de kroon. ‘D’n Um krijgt die zondagmorgen een ereplekje in onze ‘Kathedraal’ en ‘keplaon’ zal um zegene!
Niek: Dat wordt dus weer gegarandeerd volle bak: iedereen wil daar natuurlijk bij zijn.
Wim: En André Basten is in dit OLS-jaar niet minder dan 60 jaar lid van de club. En ‘het gezicht van Willibrord’ Erwin Daems 40 jaar. Het kan niet op bij ‘de grúún’!
Ad: En nou graag ook even luisteren naar Adje. We hebben natuurlijk niet alleen ‘de Grúún’, maar ook nog ‘de Blauw’ in Méél. ‘De ‘Blauw’ die dit jaar op grootse wijze hun eeuwfeest gevierd hebben en die konden natuurlijk niet achterblijven toen die van Willibrord hun patroonsmis gingen vervroegen. Zij één maand, daar doen wij dan nog een maandje bovenop dachten, ze bij ‘Sinterklos’. De ‘eeuwelingen’ gaan hun patroonsmis een week na die van Willibrord vieren. Dus niet rond 5 december als gebruikelijk, maar al op zaterdag 12 oktober. ‘Keplaon’ moet dus twee weken achter elkaar vol aan de bak!
Coen: En dat vindt ie helemaal niet erg. Die heeft wat met onze Méélse schutterijen. Dat gaan twee héél bijzondere vieringen worden, zeker weten!
===============================================
Wiel: Ik denk dat hier vandaag in ’t café en in de serre nog veel nagepraat wordt, over het Oogstdankfeest van afgelopen weekend. Ik heb trouwens begrepen dat ze dit tegenwoordig evalueren noemen.
Lins: Dan wil ik wel een voorzet geven. Een fantastisch feest waaraan zelfs de weergoden meewerkten. Ook die – toevallige – combinatie met 75 jaar bevrijding gaf voor veel mensen een extra dimensie aan ’t feest.
Jan: Zo’n weekend met alle activiteiten bevestigd nog maar eens de geweldige gemeenschapszin in ons dorp. In slechte, maar ook in goede tijden.
Wiel: Fijn, dat ook emotie een rol mag spelen. Niet alleen emotie van vreugde, maar ook verdriet dat boven komt drijven. Je zag dat bijvoorbeeld bij die prachtig versierde Levensboom en het Bevrijdingsvuur. Mooi hoe Moniek bijvoorbeeld voor P&M sprak over de emotie die over haar kwam toen zij die Levensboom het aanzien van een pauwhaan aan het geven was. De pauwhaan, het lievelingsdier van haar enkele maanden eerder overleden vader Ger. Maar emotie maakt ook krachten vrij en geeft nieuwe energie. Dat bleek duidelijk als je Moniek in deze dagen bezig zag.
Giel: Ook de Oogstdankviering was met zo’n 500 aanwezigen weer een bijzonder geslaagd onderdeel. Zo’n viering maakt nadrukkelijk onderdeel uit van onze gemeenschap. Heel attent dat door de organisatie in het geheel ook een plekje wordt ingeruimd voor drie jubilerende verenigingen. En ook dat werd doorgetrokken in de Dankviering met zelfs een acoliet in uniform. De Méélse gemeenschap toonde ook nu weer haar klasse.
Wiel: En dat zelfs aan de voltallige Gemeenteraad o.l.v. de burgemeester, die hun bewondering voor de knappe prestatie die ook nu weer was neergezet, niet onder de stoelen of kerkbanken steken!
