Nao de Hòmmis

Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.

Nao de Hòmmis van zondag 5 januari

Niek: Het was afgelopen week weer ’terugblikken’ wat de klok sloeg; in de kranten, op radio en televisie.
Jo: Viel me wel op, dat er vernieuwing in zit, vooral op de televisie. Eerdere jaren was het vooral een opsomming van feiten en feitjes per maand. Dit jaar ging het in diverse overzichten om de grote gebeurtenissen, die dan ook nog een keer door deskundigen in de studio of ter plekke, van commentaar werden voorzien.
Niek: Zelfs Meijel 24 kwam met een overzichtje van het afgelopen jaar. Het ging daarbij om de best bekeken artikelen in het afgelopen jaar. Onbetwist op één stond die zware tractor die deze zomer dat woonhuis op de hoek Donk-Langstraat was binnengereden.
Wim: Als ie nog één keer gas had gegeven, was hij er aan de achterkant weer uitgereden. Als je het huis nu weer ziet, is het mooi opgeknapt. Hopelijk is dat binnen ook het geval. Ik kan me wel voorstellen dat die Ans ook nu ’s nachts nog wel eens wakker schiet van het gebeuren.
Lei: Maar alles en iedereen werd verslagen door het Jaaroverzicht van L1 op Oudejaarsavond. Op de Limburgse zender opnieuw prachtige beelden van het winnen van ’t OLS door Willibrord. En ’t item werd afgesloten met de historische woorden:” Meijel heeft dit jaar met het binnenhalen van d’n Um de belangrijkste gebeurtenis in ons universum winnend afgesloten. Van ’t Universum! Dat is niet alleen onze aarde, maar ook alles erom heen: zon, maan, sterren en misschien zelfs de hemel. Van de hele rataplan! En dan gaat het over een dorp waarvan ik dacht dat men buiten Limburg amper het bestaan kende. Voor ons Truus en mij is Méél het belangrijkste plekje op aarde, maar L1 heeft het over iets dat nog oneindig veel groter is!
Jo: Die journalist die die gedenkwaardige woorden in die uitzending sprak, verdient in juli een prachtige plek op de eretribune. En ’s morgens moet hij hier in het café geïnterviewd worden, door een van die mèn van Nao de Hommis!

===============================================

Jan: Is jullie ook opgevallen dat het dit jaar op Oudejaarsdag veel rustiger was op straat. Veel minder geknal van rotjes en dat soort spul.
Lins: Maar om 12.00 uur barstte wel een prachtig vuurwerk boven ons dorp los. Gelukkig kon ook de opkomende mist de pret niet drukken.
Ger: En de kéérk blies haar partij ook stevig mee. Het licht sprong van raam, naar raam en de klokken beierden er vrolijk op los. Volgens mij probeert keplaon de leiding te nemen bij ’t vuurwerk om middernacht…
Jan: Met zo’n prachtige nieuwe licht-installatie moet dat ook kunnen. Don Camillo moest voor het luiden van de klokken vroeger zelf in de touwen gaan hangen. Keplaon zet het hele raderwerk in beweging met in de ene hand een oliebol van Willibrord en in de andere een wafel van Tamara van Dikke Mik.

===============================================

Wiel: Bij ‘Dikke Mik’, stond Oudejaarsdag ’s morgens al een lang rij buiten.
Ben: Geen wonder dat ’s middags toen ik voor ons Bertha nog wat wafels en nonnevotten moest halen, de schappen al leeg waren. Met de wafels lukte het gelukkig nog, maar de nonnevotten kon Bertha op haar buik schrijven.
Jeu:  Nonnevotten? Ik dacht dat dat iets voor Carnaval was.
Ben: Nee, joh. De kleinkinderen vonden het maar niks, dat oma er dit jaar geen had. De kleinste bleef maar vragen: Oma, echt geen nonnevot? Tot de schoonzoon opmerkte: We rijden straks wel even langs zuster Ancilla, of die er nog een heeft…

===============================================

Thei: Ik had de indruk dat de oliebollen-bakkers van Willibrord het dit jaar wel héél erg druk hebben gehad. Méél vond blijkbaar dat ze met het naderende OLS, wel een extra steuntje in de rug konden gebruiken. Leuk idee trouwens om ‘Um-bollen’ in enkele zakken te verstoppen, waarmee je VIP-kaarten voor het OLS kon bemachtigen. Ik had drie zakken gekocht, maar helaas geen ‘Um-bol’ gezien. Maar ze waren weer erg lekker, en daar gaat het tenslotte om.
Wiel: Ik heb begrepen dat het Stichtingsbestuur en de OLS-werkgroepen al op volle stoom zijn. Ik hoorde gisteren trouwens het nieuwtje dat onze Limburgse weerman Thijs Zeelen is aangeschoven bij de commissie veiligheid. Die Thijs gaat natuurlijk in de OLS-week van uur tot uur het weer in de gaten houden in verband met mogelijke calamiteiten. Goeie zet van het bestuur.
Ad: En ik hoorde dat Hubert Vos de Méélse woningmarkt in de gaten houdt. Die wil na een geslaagd OLS met zijn Els weer deze kant op komen.

===============================================

Piet: Afgelopen zondag is door de voetbalclub met succes een nieuw wandelinitiatief vlot getrokken. Direct de eerste keer al meer als 100 deelnemers.
Niek: Nou ja, het is maar waar je de nadruk op legt. Was het iets voor de wandelaars of voor de liefhebbers van biertjes. De tocht ging van café naar café, waarbij in elk café een speciaal-biertje werd aangeboden. En na het bezoek aan zeven cafés werd het festijn afgesloten in de kantine van de club.
Loek: Dan ben ik benieuwd hoeveel van die gasten die kantine nog hebben kunnen vinden. Maar serieus. Zou deze tocht in de plaats zijn gekomen van de wandeltocht van de Compenééj? Die heb ik dit jaar gemist en die werd rond dezelfde tijd gehouden.
Piet: Zo zit het leven in elkaar: dingen komen en gaan. De kerk is prachtig gerenoveerd en nu kijken we alweer vooruit naar het OLS in juli.
Niek: De ‘blaow schutterij’ en de Harmonie hebben net groots hun eeuwfeest gevierd en nu staat RKMSV al in de startblokken om dit in 2021 ook groots gaan te vieren.
Loek: Dan weet ik nog een goeie voorzitter voor ’t feestcomité. Hubert Vos is een groot supporter van de club en die heeft zich bij ’t OLS al lekker warm gedraaid.