Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 31 mei
Jan is maar weer met zijn auto gekomen. En heeft voor zichzelf even snel een tijdelijke, goeie parkeerplaats gecreëerd.
Hij loopt om de glazen serre heen, van zijn stamkroeg. Die is daar ook pas een paar jaar geleden gebouwd. Hij komt uit, bij de laatste nieuwe Om- Her- en Verbouwing. Het hele gedeelte van de Stamtafel, is compleet veranderd. Jan is zelfs opzoek, naar waar nu de Ingang is? Is dat, de vroegere deur, oppe hoek?? Gelukkig komt daar de kastelein. Dus da’s fijn.
Jan: Hé, Wim! Ik kom deze zondag al eens kijken hoe dat allemaal moet morgen, op 1 Juno…
Wim: Ik hoor het al, nog steeds de grappigste thuis…
Jan: Nou, dat is de officiële uitdrukking van de minister, Grapperhaus.
Die gaat erover. En hij wil voorkomen, dat mensen 1 Juli horen, in plaats van 1 juni. Dat de terrassen weer open mogen. En daarom zegt hij: Juno. Ik heb het om mijn smartphone opgezocht. Dat is de naam van de Griekse godin, waarna de maand genoemd is…
Henk (fietst prompt de stoep op) Wat zeggen jullie daar, over een griekse godin?
Wim: Ook goeie zondagse morgen. We hadden het erover dat morgen om 12 uur, kerktorenklokslag, de terrassen en wij als horeca weer open mogen. En dat de minister om te voorkomen dat mensen zich vergissen, spreekt over Juno in plaats van Juni. Komen jullie ook?
Henk: In juli?
Wim: Nee, you know: morgen! Zogauw dat het weer mag.
Henk: De minister is niet de enige, die een gekende naam verandert, in iets anders. Jullie van het Oranje-hotel, zelf ook…
Jan: Natuurlijk, komen we. Of moeten wij reserveren? Dan doen we dat nu. Daarom zijn we, Hier.
Wim: Voor het terras hoeft dat niet. Maar, het kan wel eens snel vollopen.
Jan: Wij zelf, zullen niet zo snel vol lopen, als anders op zondag. De afstand in strekkende meters – of moet ik zeggen, anderhalve meters – is toch groter dan voorheen, van de bar naar onze Stamtafel. Zeker, nu we voorlopig buiten zitten op het nieuwe Palmbeachterras, dat jullie over mijn vaste parkeerplaats hebben gelegd.
Wim: Maandag begint de meteorologische Zomer. Misschien ‘t goejje weer, voor een Rad-lerke, gedronken bovenop jouw Park-platz? Hé, wat kijk je nou zuur; je gezicht is net een citroen. Gaat dat over het parkeren?
Jan: Nee, daar ben ik intussen overheen. Zand erover. Ik kijk zo zuur, omdat je het hebt over Radler. Geef mij maar weer echt Bier, uit de tap.
Henk: Wim, mogen wij tweetjes alvast eens binnen kijken? Hoe de verbouwing geworden is? Ik als oud-bouwvakker, ben eigenlijk heel benieuwd.
Wim: Ik denk, Henk, dat je deze streep voor je voeten op de stoep wel ziet, toch ?
Henk: Eh, ja…
Wim: Ik stop liever het geld van de 4000 euro boete, als je deze zondag al op het terras stapt, in de kosten van de verbouwing.
Jan: Groot gelijk.
Henk: Over 1,5 meter gesproken. Zien jullie het houten kistje op de bagagedrager van mijn fiets? Heb ik gister in het schuurtje thuis bij Toos geknutseld. Zij is ook wel eens blij, als ik een aantal meter afstand van haar neem om zoals zij het zegt: ‘wat nuttigs’ te gaan doen.
Jan: Hé, da’s handig Jan. Zo weten we meteen: 1) dat we voldoende afstand houden en 2) zo hoeft de bediening niet zo vaak te lopen.
Wim: Ik zie het al, mèn. Briljante oplossing. Weet je wat: jullie mogen dan nu wel nog niet binnen, of op het terras. Maar ik loop wel even zelf naar binnen, en vul de uitvinding van Henk als proef met glazen. De tap moet vandaag toch nog een aantal keren getest. Dan is die morgen, weer op z’n Paas- en Pinksterbest.
Jan: Komt dat even goed uit. Want, wij hebben dorst. Als een boom. Die zijn blaadjes loslaat, en die vallen op de nieuwe houtsnippers die jullie hebben gelegd over de parkeerplaats.
Henk: Ja, en na de houtsnippers die ik in het schuurtje heb geschaafd voor het tray’tje, lust ik op dit moment ook wel wat van hier …
