Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van 14 mei
Dirk: Als het bij de Méélse voetballers en volleyers niet lukt, dan grijpen anderen wel naar een kampioensbeker.
Wiel: Hoezo heb ik wat gemist? Ons Truus heeft me anders nog niks verteld en die houdt dat allemaal heel nauwgezet bij.
Dirk: Die zal dan wel geen interesse hebben in vissen. Hoewel… Die heeft vroeger jou toch ook maar aan de haak geslagen.
Thei: Dal zal wel eens en nooit meer geweest zijn. Ha, ha. Maar voor je boos wordt op Dirk: we drinken een borrel van mij.
Dirk: Maar serieus. Een zoon van Truuske Sanders die vroeger aan de Kalisstraat woonde heeft een paar weken terug drie vette brasems gewonnen en was daarmee een trotse kampioen bij de visclub. Maar ik doel eigenlijk op de biljarters die na 17 jaar in Swalmen eindelijk weer eens een kampioenstitel wisten te pakken.
Thei: Tegen een club met de naam ’t Klumpke’. Je zult met zo’n naam maar aan de biljarttafel staan. Maar dat doet verder natuurlijk niks af aan de kwaliteiten van die ‘van ons’.
Dirk: Zo is het maar net. En het lukte hun in ieder geval eerder als Feyenoord die er al 18 jaar op wachten en dan is het nog de grote vraag of het vanmiddag uiteindelijk gaat lukken. Het wordt de titel of de stad verbouwen!
Wiel: En de prestatie van die biljarters is nog grootser als je bedenkt dat voetballers maar één bal in de gaten hoeven te houden en biljarters maar liefst drie.
Thei: Maar wat ballen betreft zijn snookers toch wel baas boven baas. Die moeten met wel meer als twintig ballen spelen. Die kunnen na zo’n partij geen bal meer zien…
====================================================
Lins: Het kon natuurlijk niet uitblijven. Na de opening van de bijenoase aan de Berkenheg waar men zich gaat ontfermen over de solitaire bijtjes, vragen anderen nu de aandacht voor weer een ander ras dat blijkbaar op uitsterven staat: de patrijs. Een werkgroep gaat zich inzetten voor de bescherming van hun leefgebied.
Wim: De boeren moeten er onderhand half gek van worden. Eerst moeten ze zich aanpassen aan het broedseizoen van de kievit, nu gaat de patrijs haar eisen stellen.
Niek: En bovendien moet hij het normaal vinden dat massa’s ganzen in zijn wei neerstrijken en in één dag zijn hele wei kaalvreten en als dank voor het aangenaam vertoeven de hele boel ook nog eens onder schijten.
Lins: Bij de buurman hebben duiven in zijn groentetuin alle erwten die net aan het opkomen waren, tot in de grond weggevreten. Hij heeft nieuwe gezet en ik zie hem nu regelmatig met de windbuks in zijn tuinhuisje staan.
Niek: Die zal eerstdaags wel duivensoep eten…
=====================================================
Jan: Ik heb gehoord dat er al van die dating-bureaus zijn waar ze het klamme zweet in de handjes hebben staan, nu in ons dorp binnenkort ‘de burgemèster’ gaat openen.
Ger: Waar heb jij het nou weer over: dating-bureaus/
Jo: Ik dacht dat jij van alle markten thuis was, Ger. Maar dat is dus niet zo. Komt er op neer dat je via zo’n internetlijn een afspraakje kunt maken met iemand die ook op zoek is naar iets anders. Zeg maar een eigentijds ‘huwelijksbureau’.
Ger: Maar wat heeft dat dan met die nieuwe zaak in Méél van doen?
Jan: Dat zal ik jullie vertellen. Moeten jullie eens kijken wat daar aan de zijkant op het pand staat.
Jo: Weet ik veel ….
Jan: Laat dit dan eens op je inwerken: ‘Tafelen; borrelen; genieten; slapen en trouwen’. En dat staat er precies in de volgorde zoals ik jullie nu vertel!
Ger: Nou geloof ik dat ik het zelfs begin door te krijgen… En dat allemaal op één dag Jan?
Jan: Ik denk niet dat, dat gaat lukken en dat zal die baas trouwens wel niet willen. Dan gaat het allemaal wel erg vlug. Nee, daar rolt zeker een tweedaags arrangementje uit. Eerste dag tafelen en borrelen; in de overgangsuren genieten en slapen en de volgende dag komt dan de ‘trouwambtenaar’ langs om het ‘ja-woord’ te registreren.
Jo: En dat allemaal in dat Peeldorp van ons. Dat moest burgeméster Kirkels nog eens mee moeten maken…
====================================================
Ton: En jongens, hebben jullie vanmorgen moeders ook verrast met een ontbijtje op bed? Het is tenslotte maar één keer in het jaar Moederdag.
Jan: Voor ons Nel geen ontbijt op bed. Die geniet het meeste als ze op die dag de hele bubs om zich heen heeft. Vanmiddag gaan we eerst samen wandelen in de Peelen daarna bij Bill en Els op het terras van een drankje genieten. En als we thuis zijn mag ik grote zakken frieten halen en is het smullen geblazen.
Henk: En ik mag ons Bertha zelfs helemaal geen ontbijt meer op bed brengen sinds ik haar een keer verrast heb met beschuitjes met daarop een dikke laag hagelslag en op de andere dikke klodders jam. Ze heeft daarna het hele bed moeten verschonen….
Ton: Bertha of jij?
Henk: Nee, joh ik ben de slaapkamer uit moeten vluchten. Ze was werkelijk in alle staten. Tja, een mens kan wel eens te ver gaan…
