Wekelijkse gedachten door kapelaan Roger Maenen
Oogst
Vroeg in het voorjaar:
-dichtbij een zelfgetimmerd bankje-
viel uit zichzelf, een piepklein pitje in de grond.
Toen kon ik niet vermoeden,
dat daar nu, na maanden,
een fraaie, fiere zonnebloem stond.
-dichtbij een zelfgetimmerd bankje-
viel uit zichzelf, een piepklein pitje in de grond.
Toen kon ik niet vermoeden,
dat daar nu, na maanden,
een fraaie, fiere zonnebloem stond.
Lang dacht ik: dat het misschien, iets van onkruid was;
heb het toch maar laten groeien.
Het hoefde geen mest –
Zon, en véél regen, deden de rest…
heb het toch maar laten groeien.
Het hoefde geen mest –
Zon, en véél regen, deden de rest…
… en op een mooie nazomerdag
zag ik haar, de zonnebloem, prachtig geopend, naar boven bloeien.
zag ik haar, de zonnebloem, prachtig geopend, naar boven bloeien.
Floris Holscher on ‘Vanuit de zijbeuk’: “Dit raakt mij ook, “zo is het maar net”.” jan 17, 20:44
