‘Vanuit de zijbeuk’

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.

De ‘oude Pravda’ en de ‘nieuwe waarheden’

Tijdens het communistisch regime in Rusland (1917-1991)  verscheen in dat land dagelijks ‘de Pravda’. De krant was hét instrument van het regime om aan de bevolking de ‘enige en échte waarheid’ over de toestand in het land en de wereld te verkondigen. Openlijk je twijfels uiten was een ‘doodzonde’ en kon zelfs leiden tot verbanning naar de ijzige Siberische sneeuwvlaktes. Overigens waren  het niet alleen die vroegere partijbonzen in Rusland, die jarenlang dachten dat zij de enige en échte waarheid in pacht hadden. Door de eeuwen heen was ook religieuze leiders een dergelijk gedrag vaak niet vreemd. Leefde je niet volgens hun regels: er wachtte je hel en verdoemenis. Hoe anders is het anno 2020! Het lijkt erop dat ieder individu nu recht heeft op zijn eigen waarheid. Let wel: dat is iets anders dan het recht hebben op je eigen mening!
Wetenschappers zijn hun natuurlijk gezag kwijt en oprechte politici valt regelmatig alleen hoongelach ten deel. De boodschap van voorgangers in kerken landt vaak in lege kerkbanken, ook buiten coronatijd. Sociale media bieden iedereen – waar ook ter wereld – gelegenheid zijn eigen waarheid de wereld in te sturen. Het legioen wordt aangevoerd door Donald. Niet die eend Duck, maar ‘mister president himself’: Donald Trump!
En bij nieuw regeringsbeleid in ons eigen land kun je er donder op zeggen, dat dit negen van de tien keer leidt tot een bijeenkomst ‘met alles erop en eraan’ op het Malieveld: vernielingen, beledigingen en geruzie met de ordehandhavers. En bij voorbaat staat voor die betogers vast, dat de schuld dat het zo uit de hand is kunnen lopen, zuiver en alleen ligt bij diegenen, die we in ons land belást hebben met het handhaven van die orde. Het mogen uiten van je mening is een groot goed! Ervan uitgaan, dat die mening ook de enige en echte waarheid is, vormt steeds meer een grote bedreiging voor een vreedzame samenleving: in kleine en in heel grote verbanden..
Hoe anders zijn míjn herinneringen aan dat Malieveld. Ook in mijn vakbondstijd trokken we op gezette tijden met z’n tienduizenden richting Malieveld. En op het terrein zorgde een eigen herkenbare ordedienst, dat alles vreedzaam en binnen de vooraf met gemeente en politie gemaakte afspraken verliep. Toen waren demonstraties bedoeld om op vreedzame wijze kracht bij te zetten aan je opvattingen. Tegenwoordig heeft het er vaak veel van weg dat demonstranten ons willen ‘inpeperen’, dat zij en zij alléén de waarheid in pacht hebben. En dat wordt dan – op dat vroeger vreedzame Malieveld –  kracht bijgezet met veel stampij: vernielingen, beledigingen en geruzie met de ordehandhavers.

Mat

P.S. In een recente column noemde Stijn Fens – columnist bij het dagblad Trouw – het Malieveld anno 2020, een nieuwe Kathedraal van honderden Waarheden.

loader