‘Vanuit de zijbeuk’

week 14-2021: Bekentenis  (door Mat)

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.

Als kind hebben we waarschijnlijk allemaal wel vaker – letterlijk – buiten de lijntjes gekleurd. En op weg naar volwassenheid hebben velen van ons dat patroon – in figuurlijke zin – nog wel vaker doorgetrokken. Let wel: ik heb het dan niet over misdrijven, maar over zaken die je dom of ondeugend kunt noemen.
Leon Verdonschot, een journalist die wekelijks een column schrijft in de weekendbijlage van ‘de Limburger’ kwam een tijdje terug met een aardig voorbeeld uit zijn jeugdjaren. Hij werd als lid van de jongerenorganisatie Rebel (mooie naam overigens voor zo’n club) in de late avonduren betrapt bij het plakken van posters. ‘Rebel’ keerde zich in die posters tegen de bezuinigingen op de WAO. Echt wel een nobel doel van een jongerenorganisatie, die zich het lot van WAO-ers aantrekt, maar dat terzijde. Leon werd door de politie betrapt, toen hij zijn laatste posters aan het plakken was en wel op de ruiten van het Geleense gemeentehuis. Misschien wel vanwege dat nobele doel, matsten de agenten hem die avond. Ze maakten er geen werk van, mits Leon alle posters weer zou verwijderen!
Als je het Geleense gemeentehuis vervangt door dat van Meijel en de agenten door de burgemeester, komt het wonderwel overeen met een ‘vergrijp’ van mij midden jaren zestig. Ik was als 20-jarige net in dienst gekomen bij de KAJ (Katholieke Arbeiders Jeugd) in Limburg. Mijn club voerde op dat moment met grote posters actie rond het negeren van art. 12 van de Arbeidswet door werkgevers: het verbod op overwerk- en zondagsdiensten door jongeren. Ik keerde in de late avond met de bus terug van onze eerste ‘plakactie’ in Venlo,  toen ik besloot ook de deur van het Méélse geménjtjehusj nog even met zo’n poster te versieren. Ik was net bezig met de uitvoering, toen een grote Volvo het plein opdraaide. En wie stapt daar uit? Jawel, de burgemeester himself ! Wat ben jij daar aan het doen, Janssen? Ik leg hem met licht trillende stem het doel van de actie uit. “Dat kan best een noodzakelijke actie zijn, maar niet om uit te voeren op de deur van ons gemeentehuis. Trek dat ding van de deur af”, was in plat Horns het antwoord van onze burgervader. Vervolgens overspeelde ik lichtelijk mijn hand door te antwoorden: “Dat moet ik dan eerst overleggen, met ons landelijk actiecentrum”. “Jong, haal dat ding weg en wel onmiddellijk, anders maak ik er werk van”. Er restte mij niets anders dan mijn daad bij zijn woord te voegen…
Jaren later, na afloop van een jubileumreceptie van de FNV afdeling Meijel, waar zowel onze landelijke voorzitter Wim Spit als burgemeester Kirkels en ik aanwezig waren, kwam het voorval nog eens ter sprake. Gelukkig konden we er toen – onder het genot van een glas bier – alle drie hartelijk om lachen.

Mat

loader