‘Vanuit de zijbeuk’

week 30-2022: (door Mat)

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.

Dobbel gerakt wéére

Iedereen kent ze wel. Gebeurtenissen in je persoonlijke leven, in onze dorpsgemeenschap of zelfs heel ver daarbuiten, die je altijd bijblijven. Zo zullen met mij , vele dorpsgenoten ‘gerakt zin’ door dat geweldige OLS, dat we onlangs in ons dorp mochten beleven. Peelgeluk van de bovenste plank, als je het mij vraagt. En voor Jacqueline en mij viel het OLS ook nog eens samen met een ander gebeuren, waarbij we beslist aanwezig wilden zijn. We moesten daardoor helaas de OLS-Mis missen, omdat we die zaterdag waren uitgenodigd bij een wel heel bijzondere huwelijksparty van een petekind.
Ik neem u even mee in dit laatste gebeuren.
Mijn petekind Edwin uit het Zuid-Limburgse Schimmert sloot – op advies van zijn prof – enkele jaren geleden zijn studie in Nederland af met een extra leerjaar aan de Universiteit van Bangkok. Deze universiteit kent – net als Maastricht- een bijzondere vorm van ‘probleem gestuurd projectonderwijs’. Edwin werd daar voor een bepaald project gekoppeld aan de Thaise studente Gist (Gist heeft een Thaise moeder en een Duitse vader). Edwin en Gist waren niet alleen sterk geïnteresseerd in het onderwerp, maar gaandeweg het project ook steeds meer in elkaar. Edwin besloot dan ook na zijn studie in Thailand te blijven en is daar inmiddels een leuk eigen bedrijfje begonnen en gaan samenwonen met ‘zijn’ Gist. Zes jaar later – begin 2022 – vonden ze de tijd gekomen om elkaar het ‘ja-woord’ te geven. Vanwege corona-maatregelen lukte het alleen Sander – zijn oudste broer – om daarbij aanwezig te zijn. Voor Edwins ouders en zijn zus bleef Thailand een ‘no-go area’ ofwel verboden gebied. De foto’s, die we daags nadien ontvingen, lieten een huwelijksvoltrekking in Thaise stijl zien en een daarop volgend, meer Europees getint avondfeest. Een paar maanden later – uitgerekend op de zaterdag van de OLS-Mis – werden familie en vrienden hier door Edwin en Gist uitgenodigd voor een zomerse ‘after-party’. Plaats van samenkomst was de mooie tuin achter het huis van zijn zus Minette in Roermond. Op een gegeven moment werden de gasten verzocht zich te verzamelen in de schaduw van een dikke boom, waar Gist en Edwin in hun trouwkleding ten tonele verschenen. Daar onder die dikke boom in Roermond spraken Edwin en Gist  opnieuw voor elkaar en hun gasten de woorden uit, die aan de huwelijksvoltrekking in Bangkok vooraf gingen. Woorden, die hun gevoelens weergaven, vanaf het moment dat ze elkaar leerden kennen, dankzij die ‘koppel-prof’. Hoe deze gevoelens groeiden en wat beiden voor elkaar wilden betekenen. In goede en slechte tijden. Helaas allemaal in het Engels en dus voor ouderen zoals wij toch wat lastig te volgen. Maar voor deze laatsten – dus ook voor ons – volgde een prachtige herhaling onder de grote parasol, waaronder we bij elkaar zaten. Edwin deed hier zijn verhaal nog eens in het ‘Schimmerts dialect’ en Gist in het Duits. Een glas ‘bubbels’ sloot dit min of meer officiële gedeelte af. Peettante Jeanne en ik kregen vervolgens nog een mooi ‘tweeluik’ van het ‘bruidspaar’ aangeboden. Een foto in Thaise trouwkleding van hun beiden en eentje in westerse feestkleding. Zelden heeft een trouwerij zo’n diepe indruk op ons gemaakt.
En dan nog even terug naar eigen dorp.
De prachtige OLS-Mis hebben we de volgende morgen ‘in de herhaling’ gezien. ’s Middags konden we live genieten van het schitterende schouwspel, dat door de straten van ons dorp trok.
Natuurlijk is die intieme party in die Roermondse tuin niet te vergelijken met het OLS-spektakel in eigen dorp. U mag niettemin raden, wat mij dat weekend het meest ‘gerakt hi’.

 Mat

loader