week 27-2023: (door Roger)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Midzomer
Woensdag voor 2 weken, was het weer zo ver. De langste dag van het jaar, 21 juni. Tijdens de daarop volgende midzomernacht bereikte de zon –gezien vanaf de aarde- zijn meest noordelijke positie. En blijft het op de meest noordelijke plekken van de aarde, de hele nacht licht.
Deze wending van de zon, wordt al eeuwenlang gevierd tijdens het Midzomerfeest. Op 24 juni. En vindt zijn oorsprong in de tijd van de Vikingen. Ik heb daar wel wat mee, met die geschiedenis en die folklore.
Tijdens de midzomernacht bezochten de Vikingen waterbronnen. Op zoek naar geneeskrachten. En maakten ze grote vuurstapels. In de 7e eeuw werd de Midzomer een christelijk feest. Doordat geestelijken het koppelden aan het feit dat dit precies een half jaar na, en een half jaar voor Kerstmis is. De geboorte op 24 juni ook, van Johannes de Doper,
Ik verdiep me ook wel, in de oudere betekenis. Trollen, en draken. Elfen. Mooie, wijze verhalen. Natuurlijk ook door de overlevering, mooier gemaakt. Maar de symboliek erachter getuigt van een diepe verbonden met de natuur (de schepping). Met de seizoenen, en de jaarkring.
Zeker in de Scandinavische landen zijn heel veel mooie legendes te vinden. Over allerlei gebruiken. Misschien omdat de mensen daar in de winter, als het er veel minder lang licht is, samen rond het haardvuur zaten. En, elkaar verhalen vertelden. Stel ik me zo voor. Daar zou je dan toch wel eens, graag bij hebben willen zijn.
De langste dag…wordt de midzomer genoemd; dat betekent onvermijdelijk dat de dagen nu weer korter gaan worden. Het duurt gelukkig nog wat langer, tot na Meijel kermis, voor we dat merken. En er misschien ook wat last van gaan krijgen.
En dan hoor ik steeds mijn oma zeggen: ‘je kunt het al goed zien, aan de dagen…’
Voor mijn gevoel is bij het ouderworden, elk jaar korter.
Maar nu hebben we nog het midden, van de zomer. En zitten we er, midden in.
Roger
