‘Vanuit de zijbeuk’

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.

Waarheen met de kudde?

Zaterdag 15 oktober: Zo’n 80 km. van Meijel vandaan houdt bisschop Frans Wiertz tijdens de Bisdomdag in abdij Rolduc in Kerkrade zijn gehoor voor dat de kerk de komende decennia een woestijntocht wacht. Het wordt een kwestie van lange adem voordat er weer hoop gloort op een vitale kerk in onze contreien…


Zaterdag 15 oktober: Zo’n 70 km. van Meijel vandaan houden – inderdaad op diezelfde zaterdag – twee theologen in de Abdij van Berne in het Brabantse Heeswijk hún gehoor voor dat op dit moment de noodzakelijke afbraak van het instituut ‘kerk’ plaatsvindt. God heeft het instituut verlaten en mensen moeten naar hem op zoek in nieuwe kerkelijke gemeenschappen…


Het was maar net de vraag in welke abdij je op die dag terechtkwam: in Kerkrade of Heeswijk. In Kerkrade werd je voorbereid op de woestijntocht en in Heeswijk werd je voorgehouden naar God op zoek te gaan in nieuwe kerkelijke gemeenschappen. Onze bisschop bleef – hij kan in zijn functie natuurlijk ook moeilijk anders – in Kerkrade kleurig binnen de lijntjes van het huidige machtsinstituut ‘kerk’.

Dit in tegenstelling tot de theologen Grotenhuis en van der Helm die hun gehoor in Heeswijk voorhielden God juist te zoeken, buiten het instituut. Sterker nog ze zeiden: “Mensen, God is verhuisd. Je vindt Hem in nieuwe geloofsgemeenschappen. Kijk naar de Paus: pracht en praal zeggen hem niets. Hij bezoekt eenvoudige veldhospitalen waar hij mensen bemoedigt die op steun en hulp zijn aangewezen.”
Wordt het de woestijntocht van de bisschop of gaan we op zoek naar dat nieuwe adres van God; een adres buiten het machtsinstituut waar die twee theologen over spraken in de Abdij van Berne?

Maar… misschien vinden we God ook wel aan de ránd van dat machtsinstituut? Misschien is God zelfs wel heel dicht bij en hoeven we niet op zoek naar een van de oases in de woestijn waar de bisschop over sprak. Misschien voelt God zich wel thuis hier aan de rand van de Peel, waar ze van oudsher toch al weinig ophebben met machtsinstituten. De vraag is of de machthebbers binnen het instituut zo’n vrijplaats accepteren. Maar ze moeten zich wel realiseren dat die vrijplaats aan de rand van een levensgevaarlijk moerasgebied ligt. De onbekende die daar verdwaalt is nog niet thuis en wordt misschien wel nooit meer jarig…En bovendien, met God aan onze zijde hoeven we voor niemand bang te zijn!

Huub en Mat

1

One thought on “‘Vanuit de zijbeuk’

  • Vandaag een bomvolle (!) kerk gezien. Internationaal, want de Kerk groeit en bloeit in het merendeel van de wereld. Jonge mensen vanuit nieuwe gemeenschappen en frisse ideeën, zich gevend voor Jezus’ boodschap. Niets van macht, wel van hoop! Waar? In onze eigen kathedraal.

Comments are closed.

loader