week 04-2021: Ja, ja … (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Ik behoor gelukkig nog tot de categorie ouderen, die zich – onafhankelijk van anderen –op een tijdstip, dat we zelf kiezen, kunnen verplaatsen naar de plek van onze keuze. Voor de korte afstand kan ik dat lopend, voor de iets verdere neem ik de fiets en voor de langere afstanden de auto. Het geeft een stukje vrijheid, dat ik graag nog een tijdje koester, al word je dit wel eens moeilijk gemaakt!
Zo dreigde er eind vorig jaar – op het punt van de langere afstanden – onverwacht een stevige kink in deze ‘vrijheidskabel’ te komen. Vanwege het bereiken van de 75-jarige leeftijd in december, verliep mijn rijbewijs en moest ik verlenging aanvragen bij het CBR. Gewaarschuwd dat een en ander wel eens lang zou kunnen duren, had ik ruim voor de zomer de aanvraag daartoe ingediend. De eerste vervolgstap op dit pad was het invullen en versturen van een gezondheidsverklaring. Negen weken later lukte het me uiteindelijk – na vele mislukte pogingen – om telefonisch contact te krijgen met een medewerker van deze dienst. Op mijn vraag, hoe het hiermee stond, bleek de verklaring daar nooit ontvangen te zijn, dan wel kwijtgeraakt. Hij had wel nog een advies voor me. Ik zou – voor de zekerheid – in het vervolg maar alle correspondentie met hen, aangetekend versturen. Zo gezegd, zo gedaan. Eerst een nieuwe verklaring en vervolgens het rapport van de keuringsarts. Daarna nog een keer een aanvullende verklaring van die arts. Daarop kreeg ik een bericht, dat ik – weliswaar in afbouw – een medicijn gebruikte, dat mijn rijvaardigheid negatief zou kunnen beïnvloeden. Zolang ik dat medicijn nam, zou ik kunnen ‘fluiten’ naar een verlenging van mijn rijbevoegdheid. Daar ik inmiddels echter met dat medicijn gestopt was, vroeg ik mijn huisarts begin december om een verklaring, dat dit inderdaad het geval was en stuurde deze verklaring à raison van weer eens € 8,80 naar het CBR. Ik wacht nu op antwoord van ‘de medische afdeling van de divisie rijgeschiktheid van het Centraal Bureau in Rijswijk’. U moet namelijk weten, dat een antwoord van de Rijswijkse heren gemiddeld zo’n tot acht weken op zich laat wachten! Met dat telkens aangetekend versturen van mijn post aan hen (inmiddels totaal €44,00) lopen de kosten ook nog eens aardig op: 2x medische keuring; nieuwe pasfoto’s en – hopelijk binnenkort – de afgifte van het nieuwe ‘papiertje’. Gelukkig heb ik intussen van mijn pensioenfonds bericht ontvangen, dat ik dit jaar door hun niet gekort ga worden !
Mat
