Nao de Hòmmis

Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.

Nao de Hòmmis van zondag 7 oktober

Piet: Ik heb gehoord dat het ‘turfmènneke’ dat vroeger bij de bank stond en nu bij Coolen-Pluijm in het peelveldje, concurrentie gaat krijgen. En niet zo maar iemand: van een vrouw!
Thei: Dat is het eerste wat ik daarvan hoor, maar daarom is het nog niet onmogelijk.
Ger: Gaan ze het kievelmènneke soms in datzelfde veldje zetten. Dat lijkt me voor beiden niet leuk.
Bert: Volgens mij blijft dat kievelmènneke voor altijd staan waar het nu staat: tussen het Raodhusj en de Alexanderhof. Wordt het verplaatst dat gaat de Kieveloët hem gegarandeerd per direct in de boeien slaan en terugzetten.
Piet: Nee jongens, ze gaan die beeldjes natuurlijk niet bij elkaar zetten. Er komt een beeldje bij. Zo halverwege het kievel- en het turfmènneke.
Thei: Kom op Piet, je maakt me wel ontzettend nieuwsgierig.
Piet: Vooruit dan. Op het kerkplein komt een bronzen kunstwerk te staan van een vrouw met een bezem in haar handen. Als voorbeeld is gekeken naar de ‘pronte vrouw’die op de markt in Eersel staat. De bedoeling is dat het er moet staan, als over een paar weken de bladeren weer stevig beginnen te vallen. Dan is er voor die vrouw werk aan de winkel.
Bert: Dan denk ik dat ik zeker weet om welke vrouw het gaat.
Piet: Niks verklappen! Degene die het denkt te weten reageert maar op dit stukske in de rubriek ‘Nao de Hòmmis’.

===============================================

Wim: Wat hebben we in ons dorp toch wel vaak geluk als er iets georganiseerd wordt. Nu weer afgelopen zondag met die presentatie van Méélse ondernemers “Beleef Meijel”. Opnieuw het mooiste weer van de wereld.
Co: Inderdaad Wim. Veel volk op straat en weer volle terrassen. Het kan niet kapot, zouden we vroeger zeggen.
Jan: De titel van het festijn was ook goed gekozen: Beleef Meijel. Mensen, jong en oud, kiezen tegenwoordig voor belevenis. En als die beleving er is hou je de mensen ook vast, al moet het weer natuurlijk wel altijd meewerken.
Wim: En over dat laatste hebben we dit jaar absoluut niet te klagen, al zullen de boeren met hun half mislukte oogsten daar zeker anders over denken.
Co: Trouwens nog even iets heel anders. Weten jullie nog dat een paar weken geleden , gesuggereerd werd in die rubriek ‘Nao de Hommis’ dat het tijd werd dat eens wat meer informatie gegeven wordt over dat nieuwe Méélse woordenboek?
Jan: Dan werden we deze week op onze wenken bediend. Een groot artikel in de ‘Via’ waarin zowel de redacteuren van het nieuwe boek, als Peter Daniëls van ‘Prot mèr Mééls’ uitvoerig aan het woord kwamen.
Wim: Ons An zei al dat zodra bekend word dat je kunt intekenen op dat boek, ze geen dag zal wachten. An en ik willen het persé hebben!
Jan: Hebben jullie in de ‘weekkrèntjes’ trouwens ook gelezen dat wethouder Roland van Kessel het hogerop gaat zoeken. Wordt maar even mooi de nieuwe burgemeester in het Brabantse Cranendonck.
Co: Mooie gemeente trouwens. Ik heb een zwager in Beek en Donk wonen en dat valt er ook onder.
Co: Die Roland deed onlangs nog een test hoe slechtzienden zich door ons dorp moeten bewegen; welke obstakels ze zoal tegenkomen.. Maar die oogjes van Roland zijn zo slecht nog niet. Hij heeft alle obstakels op weg haar dat burgemeesterschap toch maar mooi vermeden.

===============================================

Lei: Kapelaan is ook weer terug in het dorp. Hij heeft een mooie trip gemaakt door Beijeren, Oostenrijk en Bosnië.
Jo: Hij liever als ik, ik hou niet van dagen in de bus hangen. Ik zou in Beijeren tegen ons Bertha gezegd hebben: Reis jij maar door, ik stap hier uit en ga mooi enkele dagen naar de Oktoberfeste in München. Pik me op de terugweg maar op.
Wiel: En Bertha is gek. Die had de chauffeur flik geld geboden om München op de terugweg mooi links te laten liggen. Dan lag jij nu al lang in de goot in die grote stad.
Lins: Ik hoorde trouwens dat ‘ons An’ tijdens het koffiedrinken met de kerkhofploeg aan de kapelaan gevraagd had of hij tijdens de reis nog aan haar gedacht had. Heel vaak was het antwoord van kapelaan en ik heb ook nog stevig voor je gebeden. Hou daar dan maar mee op, zou Jam daarop gezegd hebben, want dat heeft geen zier geholpen. Waarop kapelaan weer zei: Goed werk heeft tijd nodig Jan, hoewel ik in dit geval ook wel een beetje ben gaan twijfelen…