Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 28 juli
Wim: Sakkerloot, wat was het me toch warm deze week. Dat zijn temperaturen die bij Zuid-Frankrijk, Spanje of Portugal horen, maar niet bij ons.
Jo: We zouden ook hier maar moeten beginnen met ’s middags een lange siësta in te voeren.
Jan: Mijn buurman loopt al jaren voor die muziek van jou uit, zomer en winter en dat zeven dagen in de week. Die kan zich geen leven voorstellen zonder een lange siësta. En het liefst laat hij die siësta vooraf gaan door een goede maaltijd en daarbij een paar glazen wijn. ’s Zomers wit en in de in de winter rood.
Wim: Die leeft dus echt zo’n beetje als God in Frankrijk. Zou voor hem wel handig zijn, als God nog eens een cursusje zou geven hoe je water in wijn verandert.
Jan: Hij kan eens met kapelaan gaan praten. Die drinkt wel niet, maar wil mensen wel altijd helpen. Misschien kan die wel aan het recept komen…
Cor: Ons Rien en ik hebben iets nieuws beproefd met dit warme weer en het bevalt prima. Jullie weten dat zij en ik allebei van fietsen houden. In plaats van overdag hebben we dat afgelopen week ’s morgens vroeg gedaan. Om 6 uur de fiets op tot acht uur, half negen. Daarna douchen en ontbijten en het is een prima start van de nieuwe dag.
Jan: Ons An en ik hebben dat ook al een paar maal gedaan. Heerlijk genieten van de rust en nog weinig of geen mensen op straat.
Cor: Hier en daar kom je anders wel al een héél vroege vogel tegen. Woensdagmorgen bijvoorbeeld om kwart over zes kwam Peter – die van ‘het bier van hier’ al van de Neerkant af. Die is er ’s morgens dus écht vroeg bij !
Jo: Of een héél erg laat feestje op de Neerkant gehad?
Cor: Nee, nee hij liep als een jong raspaard en als je ’s morgens pas van een feestje komt, ben je blij als je nog loopt als een oude Belgische knol. En dat geldt zelfs voor een getraind iemand als Peter!
===============================================
Lei: Ik heb de indruk dat hulpdiensten het extra druk hebben met dit extreme weer. Meer ongelukken en meer branden. En dan heb ik het nog niet over burenruzies die uit de hand lopen, of autobezitters die hun hond in de auto achterlaten en intussen boodschappen gaan doen.
Niek: Of dieren die de koelte van het water opzoeken en dan niet meer de steile oever opkomen.
Piet: Of zoals bij dat ongeluk dinsdagavond op de Busserstraat, waaraan zowat alle hulpdiensten te pas kwamen: politie, ambulance en brandweer, tot zelfs de traumahelikopter.
Lei: En dat allemaal omdat een automobilist te diep in het glaasje had gekeken en toen een zware aanrijding veroorzaakte. Zijn auto was de helft korter geworden. Niet te begrijpen dat zowel de chauffeur als de bijzitster de volgende morgen al het ziekenhuis konden verlaten.
Bert: Alcohol en verkeer gaan nóóit samen, maar met dit warme weer is het helemaal linke soep.
===============================================
Lins: De meest vreemdsoortige antieke voertuigen zijn deze week – ondanks de hitte – weer opgetrokken richting Panningen om deel te namen aan het historisch festival daar.
Jo: Ons Bertha vindt al die opgeschilderde woonwagens achter die tractoren zo’n mooi gezicht. Overigens maken die oude rammelkasten een vreselijke herrie.
Giel: Rammelkasten? Laat dat de liefhebber maar niet horen. Al zag ook ik altijd liever een geluidloos paard voor de ploeg als de tractoren die daarna kwamen. Maar ik moet niks zeggen. Ik heb het werk op het land ook jarenlang gedaan met zo’n oude Lanz en nadien met een John Deere.
Lins: Ik zie het binnen enkele jaren gebeuren dat we een geluidloze tractor krijgen die – net als auto’s – ’s nachts aan het stopcontact gaat.
Jo: Of een cabine heeft met daarop een paar grote zonnepanelen.
Thei: Maar weten jullie wel jongens, dat dit festival in Panningen het grootste in zijn soort is in heel Europa en vaker meer als 20.000 bezoekers trekt.
Giel: Allemaal tot je dienst Thei, maar dat steekt gegarandeerd heel schril af bij het aantal mensen dat het OLS in ons dorp volgend jaar gaat trekken. En in plaats van stinkende, oude tractoren, prachtige koninginnen die door ons dorp paraderen. Ik zeg maar zo: ieder dorp krijgt wat het verdient.
Lins: Ho, ho Giel. Je moet wel oppassen dat je niet onze goede betrekkingen met die van Kepèl gaat verzieken. We kunnen die lui de komende maanden nog wel eens nodig hebben.
===============================================
Henk: Ik denk dat ze bij de Harmonie gisteren met argusogen het weer gevolgd hebben.
Jan: Dat zal zeker. Je kunt wel een aantal maatregelen nemen i.v.m. de warmte maar de weerontwikkeling heb je niet in de hand en die kan bij zo’n temperaturen plaatselijk heel snel veranderen.
Wiel: Kijk maar 15 kilometer verderop in Brabant. Tussen Someren en Asten stond tegen de avond de autobaan blank en lagen er zelfs omgewaaide bomen over de weg. Gelukkig is dat ons dorp en al die mensen die op de been waren bespaard gebleven. Ik hoop van harte voor de harmonie dat ’t ook dit jaar weer een geslaagde markt is geworden! Is het voor hun geslaagd dan is dat waarschijnlijk ook het geval voor de meeste marktkooplui en de caféhouders.
Henk: Jij noemde net de situatie tussen Geldrop en Someren. Maar dat was natuurlijk maar kinderspel in vergelijking met de plotselinge weersomslag in de Alpen op het moment dat de Tourkaravaan daar rondtrok. Besneeuwde wegen, hagelstenen als biljartballen en modderstromen. Ga er maar aan staan. Er zat niets anders op dan de etappe af te breken en de hulptroepen de kans te geven de ravage op te ruimen.
