Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 13 oktober
Niek: Ik blijf het mooi vinden hoe Meijelse verenigingen de traditie vasthouden om een jubileum of een ander feest te beginnen met een Dankdienst in de kéérk. Zoals nu ook weer onze schutterijen. Eerst vorige week zondag Sint Willibrord en gisteravond die van ‘Sinterklos’.
Piet: En beide keren heel bijzonder. Je kon aan alles zien en horen dat er zowel door de schutterijen als door onze ‘keplaon’ veel tijd en moeite in was gestoken. Er wordt vooraf volop geoefend in de kerk, zodat ook de presentatie vlekkeloos verloopt. Bij de inkomst zondag van ‘de Grúún’ kreeg ik gewoon kippenvel. Hoe dat korps een erewacht in het middenpad vormde voor ‘keplaon’, koningspaar, winnende zestal en dat kostbare kleinood ‘d’n Um, dat een mooi plekje op het altaar kreeg. En wat klonk die muziek van het korps weer prachtig in ‘onze kathedraal’.
Bert: Maar gooi ‘de Blauw’ ook niet weg. Naast ook weer de mooie muziek viel me hier in het bijzonder op hoeveel werk ze in het maken van eigen teksten voor deze Dienst hadden gestopt. Ze hadden alles zelfs in een kloek draaiboek uitgewerkt! Voor mij opnieuw een bewijs dat het opluisteren van zo’n Dienst er niet maar een beetje bij hangt, maar vol overtuiging en overgave gebeurd.
Wim: En mooi dat ze hun festiviteiten beginnen met zo’n dankviering. Die van ‘Willibrord’ voorafgaand aan hun Koningsschieten en ‘Sinterklos’ voorafgaand aan hun jubileumreceptie. Bij de ‘Kieveloeët’ is dat precies eender: De Vastelaovesmis op de zaterdagavond is ook bij hun de start voor de verdere activiteiten.
Niek: Het bewijst voor mij telkens opnieuw dat de kerk nog steeds stevig verankerd is in onze dorpsgemeenschap. En daar wordt van de kant van de kerk ook alle moeite voor gedaan. ‘Keplaon’ biedt volop ruimte aan verenigingen voor eigen inbreng in zo’n Dienst. Of nog beter gezegd: ‘Keplaon’ Roger stimuleert dat sterk en daar plukt onze gemeenschap nu de vruchten van.
Wim: Ik denk dat ze in veel dorpen en parochies op dit punt jaloers op ‘Méél’ zullen zijn. Al zijn er misschien ook wel priesters die het allemaal wat te ver vinden gaan.
Bert: Die moeten dan maar mooi zelf de touwtjes strak in handen houden, voor een lege kerk!
===============================================
Jan: Dit is voor verenigingen blijkbaar de goede periode van ’t jaar om ons te bestoken met loterijen en dergelijke. Onze buurvrouw vertelde gisteren nog dat ze laatst de deur nog maar net had dicht gedaan voor de ene club en de volgende stond alweer op de stoep.
Cor: Dat is dadelijk aan het einde van het jaar weer hetzelfde als clubs zich aan de deur melden met bloemen, appelen, wafels, oliebollen en wat je verder nog kunt bedenken.
Wiel: Misschien zou er gezamenlijk een ‘actieschema’ of zo opgesteld kunnen worden, dat je weet in welke periode wie aan de deur komt. Iets voor het Dorpsoverleg?
Jan: Zou je op een of andere manier niet het idee van ‘De Goede Doelen Week’ kunnen volgen?
Lins: Dan zou je wel onderscheid moeten maken voor acties waarbij iets te koop wordt aangeboden en financiële acties als loterijen, donateuracties en noem maar op.
Cor: Zou het dan een idee zijn om die verkoopacties in een schema te zetten en die financiële acties te bundelen in één – zeg maar – ‘Goede Doelenactie Méél’. Het voordeel zou zijn dat ’t volk beslist, hoeveel hij aan welke club geeft, die dan voor de verdere rest van ’t jaar dan ook niet meer aan de deur mogen komen.
Jan: Laat er ons maar over ophouden jongens. Het balletje is opgegooid , maar ik verwacht een grote kudde beren op de weg, voor het ooit zover komt!
Lins: Ik zie liever actieve vrijwilligers als beren. Ik sta er bijvoorbeeld van te kijken hoe zo’n voetbalclub een klein legertje vrijwilligers aan zich weet te binden, die wekelijks alles weer in goede banen leiden.
Cor: En bij dat MSV wordt je niet alleen erelid als je jarenlang in het bestuur hebt gezeten. Kijk maar naar zo’n Pé Nijssen – beter bekend als de Witte van Nijssen – die laatst terecht in het zonnetje is gezet. Dan moet je toch wel echt rood-wit bloed in je hebben als je dagelijks voor je favoriete club ‘in de weer’ bent.
Jan: En op zondag geen rustdag, want dan moet hij z’n drie zonen in ’t Uurste aanmoedigen.
Lins: En dan zit het er voor Pé nog niet op. Want hij is bijna altijd de laatste man die dan tegen de avond nog in de kantine te vinden is… ‘Unne man van goud’, als je het mij vraagt!
===============================================
Jo: De aanhang van de Maagd Maria is weer groeiende, geloof ik. In mei trok ze stevig de aandacht met bedevaarten naar Ommel, en nu hoorde ik deze week weer over enkele activiteiten in deze oktober maand.
Giel: Je doelt op die kaars die in Lourdes nog steeds brand voor mooi OLS-weer volgend jaar?
Jo: Nee joh. Moet je luisteren. De Veengalm uit de Neerkant, waarin ook aardig wat Méélse zingen, gaf afgelopen woensdag een fraai Mariaconcert in de kerk van Helenaveen en herhaalt dat 23 oktober nog eens in de kerk van Heusden. Gratis en voor niks! En alsof dat nog niet genoeg is was afgelopen woensdag in ins Zorgcentrum een heel aardige, zelfs ontroerende voordracht , ondersteund met beelden op een groot scherm over de ‘Ave Maria’ door de Brabantse schrijver Eric Kolen.
Leo: Dan vergeet je wel mooi de rol van het koor van Sint Jozef, dat tijdens deze bijeenkomst enkele mooie Marialiedjes ten gehore bracht. Ons Annie zingt daar ook in, vandaar dat ik het even wil melden. Moet ik anders vanmiddag als ze ‘Nao de Hòmmis’ leest, weer horen dat ik heb zitten slapen in ’t café…
Jo: Maar ik was ook nog niet klaar Leo. En ik wil nog wel aanvullen dat het Sint Jozefkoor dat knap deed. En onze ‘keplaon’ had een heel passende traktatie bij zich voor bij de koffie: Maria-koekjes!
Ben: Dan hoop ik dat ie nog een paar rollen over heeft om op 30 oktober de vrijwilligers van het Oogstfeest te trakteren. Die komen die avond bij elkaar om op een groot scherm samen de foto’s van dit feest te bekijken en natuurlijk ook om gezellig na te kaarten.
