Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 22 maart
De ‘WhatsApp’ van vrijgezel Jan tringelt, op deze zondagmorgen om 9.30 uur
<Henk> Hoe is het met jou, Jan? Alles goed? Gr. Toos ..
<Jan> Huh? Dit is toch zeker even grappig bedoeld ..
<Jan> ..Ik snap hem! Na vorige zondag, Henkie
<Henk> Ik ben het echt. Toos. Op de smartphone van ons Henk ..
<Henk> ..Die zit al deze hele zondagochtend in zijn werkschuur. Als een kleine Sint Jozef
<Henk> ..Zelfs geen oog voor dit ‘heilig’ beeldschermpje. Geen voetbal. Geen wielrennen
<Henk> ..Kan jij hem niet eens bellen? Ik breng nu dit ding naar zijn stal
<Jan> Doe ik. Kan ik meteen mijn nieuwe ‘5G’ uit testen. Of dat werkt bij jullie in het buitengebied. Enne, vijf G van “Goed Gevonden Grap Geef Graag” toe, Henkeman ..
De telefoon gaat over. Henk neemt op.
Henk: Met Henk..
Jan: Leuk gedaan, jongen..
Henk: Wat, Jan? ..
Jan: Doen, alsof je Toos bent. En mij, na vorige zondag, als Grapje een Appje sturen. Waarom zit jij trouwens in jouw stal?
Henk: Wat bedoel je? Hoe weet jij dat? Kan je dat zien? En ik heb jou niks gestuurd. Toos brengt mij dat ding net hier. Ik had hem binnen laten liggen. Helemaal vergeten.
Jan: O. Dan zal het wel kloppen. Ik hoorde trouwens in het begin bij jou net ook kloppen. Wat ben je in godsnaam op zondagmorgen aan het doen?
Henk: Nou, de kleinkinder zijn van maandag tot en met vrijdag bij ons geweest. ‘Ome’ Mark, uit Den Haag, vertelde zondag om half zes opeens toch dat de school op maandagmorgen dicht was. Dat kon je aan je ‘Grutten’ aanvoelen.
Jan: Ik stond op mijn vaste tijd om 17.45 uur vorige zondag bij de Frituur. Ging dat ding dicht, om zes uur. Dat was echt, ‘hurrie hurrie’ met de Friet Curry. Ik redde het maar net, met de kroket.
Henk: En zaterdagmiddag, konden Toos en ik ook al niet naar Sint Jozef naar ons Mam. Dat is voor bezoekers gesloten. Na de zaterdagse Mis van half vier, drinken we daar elke week aan tafel een tas koffie, met een kuukske. Maar de Mis werd vorige zaterdag al ‘gemist’. En nu bellen we elke dag met haar. Dat doe ik dadelijk ook, om 11 uur. Na de Mis, op TV.
Jan: Tjee, ja. En om 18 uur, terwijl de kerkklok dan altijd luidt, ging vorige week het Oranjehotel als Hotel, Restaurant én Cafe – als echte HoReCa – op slot. Vrijdagavond gaf Willem, van Oranje, een toespraak. Alexander. Had hem trouwens wel ook gepast, als hij excuses had gemaakt dat hij niet naar Meijel was gekomen een maand terug. Maar voor deze keer snap ik, dat hij wat anders aan de fiets had hangen.
Henk: Fietsen, naar België mag ook niet meer. Ik had eigenlijk met Toos vanmiddag naar de Heppeneert willen gaan. Kaarsje opsteken. Spek met ei, zit er deze keer niet aan. Ook daar, alles gesloten. Ik wist nog wel een sluipweg. Maar zelfs die, heeft de Belzje Polisie vanmorgen bewaakt. Waarschijnlijk wordt het nu vanmiddag, de Smakt. De Jozef kapel.
Jan: Eigenlijk, smak ik wel naar een praatje – zoals nu.
Henk: Weet je wat? Op het Raadhuisplein staat bij de fontein die grote Peelkar bank. Mijn Opa van moederskant, een Zuidlimburger, zei altijd: “In het leven, moet je een Sjoepkar hebben, Jungske”. Ik moest eraan denken, toen ik deze week op tv die Hollanders zag, met hun gehamster in de supermarkt. Trouwens, nu waren de rollen omgekeerd: ik zag heel wat mannen lopen, met pakken toiletpapier. Of zij die normaal ook steeds zelf gaan kopen? En er mee langs de kassa gaan?
Jan: Die Peel bank is heel breed. Daar kun je op 1,5 meter afstand van elkaar zitten. Vroeger zat daar wel eens vaker Huub Grommen. En maakte een praatje met voorbijgangers, die aanschoven. Ik heb daar ook vaker op die praatstoel gezeten. En las dan vaker, mijn eigen wijs-heid op de weblog terug.
Als we daar nou met z’n tweeën voor de volgende zondag, om 12 uur afspreken. Wie weet, lezen we van wat we in ons gesprekje dan derutjflatse, nog iets terug.
Henk: Doen we. Ik hoor trouwens nu vanuit huis Toos roepen, in een ‘Oneliner’: “de Hòmmis op TV begint”. Dit was dus eigenlijk, een “Veur de Hòmmis”.
Jan: Grapjas. Tot volgende week. Op de platte kar..
