Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
Nao de Hòmmis van zondag 5 juli
Jan: Alles in de tent, 50 %…
Henk: Ja, we zitten deze zondag onder de nieuwe tent op het terras, bij ons stamcafé…
Jo: Met onze neus, richting het geplande OLS-parcours en de kerk. Kijken of daar om deze tijd, misschien toch nog wat te gebeuren staat. Goejje kans, van niet. Tegen beter weten in.
Harrie: 50%, onder de tent… is dat, het alcoholpercentage van de drankjes die we op deze oorspronkelijke OLS zondag, gaan drinken?
Henk: Dan zou het, uit die houten vaatjes en tankjes van de Marke-tent-sters moeten komen. Dat is altijd, doorzichtig spul. Maar ondoorzichtig, hoe sterk.
Harrie: Vijftig procent is meestal ook, het waarheidsgehalte van wat wij met elkaar hier näölen nao de Hòmmis.
Jan: Is de tent, die deze week over het terras is geplaatst, speciaal bedoeld geweest voor het OLS?
Piet: Nee, die blijft gewoon staan. De hele zomer die nu begonnen is. En verder, voorbij Meijel Kermis. Die, zo te lezen, doorgaat.
Jo: Ja, in deze tent 100%.
===============================================
Jan: Onze beraadsels over een Virtuele Fiets4daagse, zijn toch niet onopgemerkt gebleven binnen het Limburgse.
Henk: Wat bedoel je?
Jan: Nou, L1 houdt vanmiddag een Virtueel OLS, via de app.
Harrie: Willibrordus Meijel doet ook, met een team mee.
Jo: Voordeel bij een computerspel is wel, dat het niet regent. Dat is in het echt, wel een factor om mee rekening te houden.
Piet: Een ding zal dat schermpje nooit niet kunnen vervangen?
Jan: En dat is?
Piet: Een intocht in het Dèùrep, als ze gewonnen hebben. Wat je dan werkelijk meemaakt, is om nooit te vergeten. Het getoeter van de vrachtwagen; de klokken van kerk…
Henk: Ja, mooi om in breedbeeld (terug) te zien op L1, of het radioverslag via P&M. Maar in het echt, ertussen en erbij staan, onbeschrijfelijk..
Jo: En het was, alsof het lindeboompje in die feestelijke uurtjes, nog nooit zo groen van smaak was.
===============================================
Piet: Toch komt er, na het winnen van d’n Ouwe Limburger, toch heel wat ‘op aw af’ . Die woorden waren te horen en te zien , in de documentaire van L1. Over de Zes van Zaerum.
Jan: Ja, een hele weg te gaan: zeg maar, Meijl op Seven.
Henk: Jan, mag ik de mèn aan de tafel hier, het gedicht voorlezen, dat jij –vanuit je onvermoeden talenten – hebt geschreven ? En dat ik deze week heb gelezen. Het was nota bene Toos, die mij erop at-tent maakte.
Jo: Ho, ik wist dat je vroeger in mijn Poezie-album een versje hebt gezet. Dat heeft ons Mam zelfs bewaard. Maar wat is dit?
Henk: Ik zal het eens voorlezen, vanaf het schermpje van mijn smartphone. Ik heb het opgeslagen als PDF. Dat is des te handiger, om te lezen :
‘Ieder jaar lokt een deel van Limburg naar de hei,
en staan de eigen schutters, en notabelen, samen in de rij.
De schietbomen staan dan recht in de grond gedraaid,
en ’t gras rond het schutterslokaal is mooi kort gemaaid.
Die vogel daarboven zal niet
veel kunnen genieten,
als ze met de buksen voor Koning gaan schieten.
Iedereen oogt dan nieuwsgierig naar omhoog,
terwijl de pilsjes al worden getapt aan de toog.
Knallend vliegt iedere loden kogel,
vanuit hun loop richting Vogel.
Hoog op de kerk bibbert dan een bange Tòrrehaan,
en bidt tot de Heilige Willibrordus, en roept ook alle andere heiligen aan.
Dat ze op de hei toch maar nooit zullen bedisselen,
om die schietboom met zijn toren te verwisselen.’
