Nao de Hòmmis van zondag 7 maart
Tot ver in de jaren ’60 was de Hoogmis op zondagmorgen vaak tot de laatste plaats bezet. Ná de Hoogmis was het in de omliggende cafés niet veel anders. Onder het genot van een glas bier of een borrel werden verhalen verteld, ervaringen uitgewisseld en het dorpsnieuws aan elkaar doorverteld. In ‘Nao de Hòmmis’ gaan we wekelijks opnieuw dat dorpsnieuws aan elkaar doorvertellen. Humoristisch, ernstig, zelf gezien of van horen zeggen.
De terrassen zijn, ondanks de aankondigingen, nog steeds niet open gegaan.
Mogelijk daarover de komende dagen, meer berichten.
Henk is daarom maar op bezoek gegaan bij Jan thuis.
Die is groot fan, vanaf de jaren ’70, van de Duitse TV uitzending ‘Die Sendung mit der Maus’.
Vandaag, op 7 maart, was ooit in 1971 de allereerste Uitzending. 50 jaar geleden, alweer.
Waarheen, gaat de tijd?
Jan heeft gisteravond om 20.15 uur op ARD de grote Quiz gekeken, met vragen over ‘die Maus’.
En om 23.30 uur was op WDR een terugblik, tot 2.25 uur in de nacht. Zijn oogjes knipperden meermaals dicht. Met enkele muizenslaapjes.
Het Darten, normaal Jan’s favoriet, moest er eenmalig voor wijken.
Henk mocht komen, maar vanaf 10.50 uur tot 11.35 uur moest het ‘muisstil’ zijn. Jan wilde alles ‘live’ meekrijgen, na de Katholische Gottesdienst van de Hochmesse op WDR. Na de uitzending, praten de twee verder.
Jan: ..Als zelfs in de hoogste Duitse politieke kringen aan je wordt gerefereerd, dan ben je een Grote. Dat geldt voor ‘die Maus’. Twee woorden volstaan, om elke Duitser te laten begrijpen wie bedoeld wordt. Bij onze oosterburen. Als icoon, van de populaire cultuur. Dat oranje lijf met de bruine ledemate. Die half geloken ogen. Boven een goeiige glimlach. En die dunne staart, die zelfs kan dienen voor touwtjespringen: de muis in kwestie, is niks veranderd sinds 1971, het jaar waarop hij (of zij –het geslacht, is onbekend) voor het eerst op de buis verscheen. Nog steeds komt het kenmerkende geluid van de knipperende ogen, uit castagnetten. En dat van de voetstappen, van 2 tegen elkaar tikkende kokosnoten.
Henk: Hoe zit dat, mij die politiek?
Jan: Toen Merkel begin februari, het tekortschietende coronabeleid toelichtte, hekelde dagblad die Welt haar belerende toon: ‘Af en toe werd je tijdens haar gesprek herinnerd, aan Die Sendung mit der Maus’..
Het kinderprogramma is vanaf het begin, een mix van uitlegreportages en tekenfilms. Aaneengesmeed, door korte animaties met die muis. Doelgroep zijn 4- tot 9 jarigen. Die elke zondag gereed zitten, voor dertig minuten vol lering, en vermaak. En niet alleen zij, maar ook hun ouders: wekelijks trekt het zo’n 2 miljoen kijkers, met een gemiddelde leeftijd van net boven de veertig.
Henk: .. Waarvan, jij, Jan, er één bent. Net als vele anderen, in de grensstreek die mee kijken met WDR..
Jan: Ja, en ik heb heel wat prullaria ervan verzameld in de loop van de 50 jaar. De Bondsregering heeft zelfs opdracht gegeven, tot het slaan van een zilveren herdenkingsmunt. Ter waarde van twintig euro. Met aan de ene kant, de Duitse adelaar. En aan de andere die Maus –in kleur!- met een cadeautje in de poot. In de rand van de munt, staat gegraveerd: “Lach- und Sachgeschichten”
Henk: Dat zou een mooie samenvatting zijn, voor onze wekelijkse praatjes “nao de Hòmmis”: ‘lach- und sachgesichten’.
Jan: Nou, de kerk veroordeelde aanvankelijk het zondagse tijdstip. En bezorgde ouders, maakten zich zorgen over de snelle montage. “Für Fernsehanfänger” luidde de titel bij de allereerste uitzending van 7 maart 1971. Wat voor jongens en meisjes tot dan toe op TV te zien was, bestond uit: ‘kinderen die in het zondagse pekske in de studio zaten, tante knutselt en oom leest voor’.
Armin Maiwald (81 jaar) van de WDR in Keulen, stond aan de basis van het programma. En geldt als ‘Vater der Maus’. Nog steeds spreekt hij het typische, ongedwongen commentaar bij de uitlegfilmpjes. Om de jonge kijkers simpelweg de wereld te verduidelijken, waarin ze leven. In de eerste uitzending, stonden: lepel, mes en vork centraal.
Henk: Nou je het zegt.. Onze keplaon begint, samen met Floris Hölscher, sinds Sint Nicolaas ook steeds meer van die Uitlegfilmpjes te maken op de weblog…
Jan: Kapelaan Roger is vlak na de eerste uitzending in maart 1971 geboren. En er, dichtbij de grens, mee opgegroeid en opgevoed. Ik heb wel eens vaker, met hem er op straat over gesproken. En weet toevallig, welke zijn favoriete figuur is.
Dat is: de zwarte “Maulwurf” , de mol. Die, als een soort mijnwerker, stevig doorwerkt
