Sóndese koost van zondag 22 mei 2022
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
Laks
Monique: ‘Wah un circus’!
Linda: Op de Trambaan?! Ik dacht dat jouw kinderen zich daar te groot voor zouden voelen.
Monique: Nee, op de Molenstraat.
Linda: Op de Molenstraat?
Monique: Ja. Ik stond van de week gigantisch voor paal op de Molenstraat.
Linda: Waarom nu dan weer?
Monique: Omdat ik hem te laat zag.
Linda: Nu ben je me helemaal kwijt. Wie?
Monique: Die paal! Sinds deze week zijn er ineens twee palen uit het asfalt gegroeid op de Molenstraat. Ik fietste achter een auto, verzonken in gedachte wat ik eens bij Sóndese koost zou schrijven, draait de auto linksaf naar de Molenhaagweg en staat er ineens een paal voor mijn neus. Ik kon hem maar net ontwijken.
Linda: Zal wel de bedoeling zijn, om jouw snelheid te minderen.
Monique: Mijn snelheid?! Dat is een goeie. Maar alle gekheid op een stokje, of twee dan, Ik snap dat ze wat aan de snelheid willen doen, maar hier komen vroeg of laat ongelukken van.
Peter: Onze kinderen wilden inderdaad niet meer mee naar het circus. Eigenlijk vond ik dat wel jammer, ik had graag willen gaan. Maar waarom kan het alleen maar met kinderen? Gaan jullie niet een keer mee, Frank?
Frank: Circus? Dáár komen ongelukken van!
Peter: Nou, ik vind het geweldig om te zien, wat sommige mensen met hun lijf kunnen.
Frank: Jaja. Weet je waar ik een kijkje wil gaan nemen? Op de Open Dag van de basisschool.
Peter: Nou, wij gaan mee! Ik ben heel benieuwd hoe dat geworden is. Ik heb van mijn leven nog nooit zin gehad om naar school te gaan, maar deze Open Dag laat ik niet aan me voorbij gaan.
Linda: Hebben jullie kinderen nu examen gedaan?
Monique: Nee, dit schooljaar niet. Hoezo?
Linda: Nou, je hebt toch het LAKS.
Monique: Noem jij mij nu laks?
Linda: Nee, hét LAKS. Dat is waar leerlingen een klacht kunnen indienen over de examens. De klachten stromen werkelijk binnen.
Monique: Oh, hét LAKS! Ja, heel prima dat het er is, maar oh oh wat komt er ook een hoop onzin binnen. Ik verdenk sommige leerlingen ervan meer tijd te stoppen in klachten sturen naar het LAKS dan in het bestuderen van hun examenstof.
Linda: Ja, maar als een examen gaat over stof die niet tot de leerstof behoort, is dat niet tof natuurlijk.
Monique: Ja, dat geeft stof tot nadenken! Over stof gesproken: heb je al een poetsvrouw gevonden?
Frank: Zoeken wij een poetsvrouw dan?
Linda: Ja, nu ik ook fulltime werk, krijg ik het allemaal niet meer gebolwerkt.
Monique: Of is het bolgewerkt?
Linda: Ik krijg het niet meer spits in elk geval.
Frank: We zouden niet meer over voetbal praten, Linda!
Monique: En nu weer spits. Nog effe en je krijgt er een vierkant hoofd van!
Peter: Toch maar eens gauw naar die Open Dag op school dan. Effe de basisvormen bijspijkeren.
Frank: Over spijkeren gesproken. Tegenwoordig krijgen ze ook technieklessen en zorglessen op school, toch? Dat was in onze tijd gelukkig niet. Ik heb echt twee linkerhanden.
Peter: Ja, inderdaad. Ik vind dat wel een goede zaak. Vooral ook techniek én zorg, zodat ze ook leren om zelf een pleister te plakken na de technieklessen!
Frank: Naar welke Pleisterplaats gaan wij vandaag eigenlijk?
Monique: We zijn al effe niet meer Oppe Koffie geweest. Zullen we daar in de terrastuin gaan zitten?
Linda: Goed idee, lekker laks met de voetjes in het groene gras!
Frank: Lekker op dreef met je alliteratie, schat.
Peter: uh, jij ook Monique.
