Sóndese koost van zondag 4 juni 2023
Jarenlang brachten we nao de Hòmmis – vanuit ’t café – ’t Méélse wel en wee bij u binnen. Toen ’t café in coronatijd vaak gesloten was, ontdekten we ook andere bezigheden op die zondagmorgen. Lekker wandelen door ’t dorp of fietsen ‘dur de Pieël of langs ’t Deurzes knaal’. En nu de horeca weer open is, maken we graag weer een stop bij ’n café of terras. En de verhalen die we onderweg oppikken, vertellen we graag aan u door in onze nieuwe rubriek ‘Sóndese koost’!
Ontspanning
Monique: Linda, heb je al tickets?
Linda: Nou, ook goedemorgen. Doe eens effe relaxt!
Monique: Ja sorry, jij ook goedemorgen. Zeg, Frank is toch zo’n muziekfan?!
Linda: Ja, zolang het maar geen ‘sjoenkelen’ of levenslied is. Hoezo?
Monique: Nou, ik ben dus naar Ik ben Alexander geweest. Oh my god, wat was dat gaaf!
Linda: Ja oké, Monique, maar jij vindt theater altijd leuk. Ik ben er niet zo van en Frank is ook meer van films en muziek.
Monique: Ja precies, en daarom moeten jullie er samen naartoe! Dit is er een, die je echt niet wil missen. Ik zag links en rechts zelfs mensen huilen van ontroering. Het gaat over dat waargebeurde verhaal van die ene film die Frank zo gaaf vindt.
Linda: Iets met ‘wild’ met die jongen die naar die bus in Alaska gaat?!
Monique: Ja die. Nou, je weet dat Peter echt niet warm loopt voor toneel of dans, maar hij is haast enthousiaster dan ik. Sjonge, ze noemen die club Culturele Ontspanning Meijel, maar die Jeroen Biemans moet volgende week helemaal kapot zijn. Wat kan die jongen toneelspelen!
Linda: Hou maar op, je hebt me al te pakken. Ik zal kijken of ik tickets voor zondagmiddag kan scoren. We hebben in elk geval tijd, want ik heb nu vakantie.
Monique: Dat doe je slim, zo voor het hoogseizoen. Zeker met die inflatie van nu. Ga je nog weg?
Linda: We blijven in Nederland dit jaar. Wat fietsen en wandelen, gewoon lekker ontspannen in eigen land. Heerlijk hoor. Soms zit geluk vooral in kleine dingen. Gisterenochtend stond ik mijn tanden te poetsen. Mijn tandenborstel zoemde enthousiast om aan te geven dat de tijd erop zat en ik dacht: ’ik doe lekker nóg een ronde, gewoon omdat het kan’. Kijk, dát is voor mij ontspanning!’
Monique: Gekkie. Die Meijelsen die afgelopen donderdag de Alpe d’Huzes hebben gedaan, zullen nu ook wel moeten ontspannen. Toch een hele prestatie hè.
Linda: Ja, inderdaad. Zeg, jij weet wat er in Meijel, of zeg maar Peel en Maas allemaal te doen is. Ik ben er over aan het denken om bij een vereniging te gaan of vrijwilligerswerk te doen.
Monique: ‘Och dörske’, er zijn wel 100 verenigingen in Meijel alleen al.
Linda: Ja oké, maar ik bedoel geen sportvereniging, want ik wandel al met jou.
Monique: En hoe knap is dat, dat je dat al zo lang volhoudt!
Linda: Nou! Nee, ik zoek iets waar ik me een beetje nuttig kan maken en meteen wat mensen kan leren kennen. Inspanning en ontspanning, snap je?
Monique: Wat denk je bijvoorbeeld van de EHBO vereniging of Danssalon Peel en Maas, dat is speciaal voor mensen met dementie. Trouwens, als je kiest voor EHBO, ben je meteen ook bij veel evenementen die in Meijel worden georganiseerd, want daar worden ze vaak ingezet. Ben je meteen overal bij betrokken.
Linda: Nou, dat is zeker de overweging waard. Hé, zullen we zo bij mij in de tuin een kop koffie drinken?
Monique: Is de inflatie zo hard ingeslagen dat een terrasje er niet meer aanzit?
Linda: Nee hoor, maar Frank heeft zich gisteren zo hard ingespannen in de tuin, dat je hem effe wat complimentjes moet geven. Groeit ie van.
Monique: Ja, Linda. En je moet altijd zorgen dat jouw gras groener is dan dat van de buren.
