‘Vanuit de zijbeuk’

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.

Columnisten

In elk krant of tijdschrift vind je tegenwoordig – op vaste plekken – columns. Sommige van die stukjesschrijvers – columnisten – mag je rekenen tot de opiniemakers, andere brengen louter verstrooiing.
In de jaren ’60 (van de vorige eeuw) raakte het genre algemeen bekend. Er waren er die van het schrijven van columns hun beroep maakten (Hofland, Renate Rubenstein en Jan Blokker), anderen combineerden het met het schrijven van romans en/of gedichten, zoals Annie M.G. Schmidt en Godfried Bomans.
Tegenwoordig zie je steeds vaker columnisten, die dit werk doen naast hun eigenlijke beroep. Je komt ze ‘in alle soorten en maten’ tegen: van bioloog tot jurist; van sporter tot arts; van kok tot artiest en van gouverneur tot pastoor!
De een beperkt zich tot zijn of haar eigen vakgebied en benut de column bijvoorbeeld om nieuwe ontwikkelingen onder de aandacht te brengen. Anderen bemoeien zich met werkelijk alles wat ‘voor de loop van hun geweer komt’. Het meest bekende voorbeeld uit deze laatste categorie is wel Youp van ’t Hek met zijn columns in de NRC. Hij schoot destijds zowaar het Buckler- bier uit de winkelschappen!
Mijn meest geliefde columnist? Dat is ongetwijfeld Simon Carmiggelt. Van hem verschenen onder de naam Kronkel 40 jaar lang vrijwel dagelijks stukjes in het Amsterdamse Parool. Ik leerde hem kennen, toen die columns steeds vaker in bundelvorm verschenen. Uiteindelijk had ik maar liefst 70 van die bundels in mijn boekenkast staan, en allemaal meerdere keren gelezen. Mijn ‘bedliteratuur’. Ik hád ze in de boekenkast staan. Met pijn in het hart moest ik hier –bij onze verhuizing enkele weken geleden – afscheid van nemen. Gelukkig zijn ze niet in de tweedehands boekenwinkel beland, maar kon ik er – in ons eigen dorp – een andere liefhebber een plezier mee doen. Dit laatste verzachtte het ‘afscheid’ aanmerkelijk…
Tegenwoordig kom je ook op allerlei sites en blogs pogingen tegen van allerlei ‘amateurs’ om hun ‘schrijfsels in columnvorm te verpakken. Zelfs ook op onze parochieweblog doen we daar met een paar mensen dapper aan mee… Het leuke is, dat je als columnist – stukjesschrijver – bepaalde vrijheden hebt, waardoor je ook de nodige afwisseling in de stukjes kunt aanbrengen. Zo is lichte overdrijving en uitvergroting de gemiddelde stukjesschrijver niet vreemd. Is er nu misschien interesse gewekt om dit ook eens te proberen? Neem gerust even contact op. Wie weet… wacht u grote roem in Meijel en onze nabuurdorpen. Ja misschien zelfs wel in bijv. Canada, Australië of Nieuw-Zeeland, waar onze parochieweblog een aantal trouwe volgers kent. Ook deze overzeese volgers zijn van harte uitgenodigd een poging te wagen!

Mat

 

loader