‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Probleem!?
Een probleem dat we zélf ervaren, is pas een écht probleem. Een correspondent in Rome van een grote landelijke krant, reikte laatst een mooi voorbeeld aan. Een vriend van hem – die aan een van die prachtige pleinen in die stad woonde – beklaagde zich regelmatig, dat zijn woonplezier in ernstige mate bedreigd werd door meeuwen, die ’s avonds laat en ’s morgens vroeg, met veel gekrijs dat plein afstruinden naar achtergebleven voedselresten. ”Maar is het niet zo, dat als je zo mooi wilt wonen, je de bijbehorende ongemakken voor lief moet nemen?”, had de correspondent zijn vriend al vaker voorgehouden. Ja, hij werd dat ‘gezeur om niks’ van zijn vriend wel eens moe!
Maar nu had het probleem zich – vanwege de vuilniscrisis – naar elders verplaatst. Ook naar ‘zijn’ appartementencomplex. In een paar weken tijd was het complex uitvalbasis geworden van een grote, niets ontziende meeuwenbende. Het leven van onze correspondent en zijn vriendin werd in hoge mate vergald door dit stelletje spitsboeven! Ja hij had al eens vanaf zijn balkon geschreeuwd of het wat minder kon en met zijn buren de aanschaf van katapulten overwogen!
Een probleem wordt pas een écht probleem als het ons zelf gaat raken! Zolang vluchtelingen elders opgevangen worden, is er weinig aan de hand. Komen ze echter in grotere aantallen onze grens over of zelfs in ons eigen dorp…, tja, dan wordt het probleem nummer één!
Kanker is doodsoorzaak nummer 1 in ons land en één op de 5 bewoners krijgt te maken met dementie. We beschouwen het als een gegeven. Krijgt iemand in de familie of vriendenkring te maken met kanker of dementie, dan gaan we het probleem van heel dichtbij ervaren. Gaat mijn partner of ikzelf ermee te maken krijgen, dan gaat het ons leven beheersen.
De afstand tussen probleem en onszelf is bepalend voor de impact die het op ons heeft. Of het nu gaat om krijsende meeuwen in Rome of vreselijke ziektes, zoals kanker en dementie
Mat
