‘Vanuit de zijbeuk’

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.

Wat brengt het op?

Gewoon eenvoudig leven, goed zijn, niet alles willen hebben,
niet jaloers zijn, niet zagen en klagen, maar helpen, meedoen,
troosten, er bij zijn als een ander je nodig heeft, je moe maken voor anderen, in een fauteuil in slaap vallen… en dit alles niet omdat het moet of omdat ’t ernstig is, maar omdat je mens bent, medemens, in het leven van elke dag. In het leven, van die dag.
Ken je het gevaar, dat je in deze tijd bedreigde?
Je leefde in de eeuw van het “nuttige”? “Waar dient het voor”?
zo vragen de mensen, ”welk nut heeft het? Wat brengt het op?”.
Men berekent kostprijzen, de efficiency en de produktie! Men is bezig. Men heeft het druk! Men is overbelast. Men heeft geen tijd! Men rekent. Er moet geld uitkomen.
En men vergeet dat de schoonheid van het leven te vinden is in momenten dat men niet rekent, dat men gewoon mens is, dat men gewoon eenvoudig en tevreden leeft.
De mensen leven steeds langer, maar worden niet per se steeds gelukkiger. Ze beginnen te werken om te leven en tenslotte werken ze en vergeten te leven. Ze menen nog altijd dat het geluk van een mens erin bestaat: weldoorvoed te zijn, lang te leven en meer dan het nodige te hebben. Hoe kan men in een tijd met zoveel wetenschap zo dom zijn. Verdedig je zelfs. Je bent geen machine, geen computer die is gemaakt voor een bepaald doel. Je bent méér dan je functie. Méér dan je beroep, je vak, je werk! Je bent op de eerste plaats “mens”, om te leven, om te lachen, om lief te hebben,
zomaar om een “goed mens”te zijn.
Het is juist dit ‘onderscheidend’ inzicht dat in beeld is, als medemensen een Lintje krijgen rond Koningsdag. Dan is, behalve hun rijtje van maatschappelijke functies, juist het medemenselijke wat benoemd en aangemerkt wordt.

Roger

1

One thought on “‘Vanuit de zijbeuk’

Comments are closed.

loader