week 53-2021: Samen sterk (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend door enkele mensen – betrokken bij onze parochie – wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in eigen dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
Als er iets is, dat in 2020 ons leven beheerste, was dat ongetwijfeld de coronapandemie. Het drong een veelheid aan andere – ook belangrijke – zaken naar de achtergrond. Niet alleen in ons persoonlijk leven, maar ook in vele andere – vaak zelfs wereldwijde – verbanden. Het hield niet alleen ieder van ons persoonlijk in de greep, maar ook de politiek, wetenschap, gezondheidszorg en de economie, om maar een paar dwarsstraten te noemen. Groot en klein, arm en rijk, machtigen en onmachtigen, van welke huidskleur dan ook: iedereen moest zijn draai gaan vinden in – wat onze premier noemde – het ‘nieuwe normaal’. En natuurlijk gingen die ingrepen, dat ‘nieuwe normaal’ schuren, vooral toen de eerste angsten achter ons lagen. Waar de een bijvoorbeeld vond,dat de maatregelen niet streng genoeg konden zijn, was de ander juist bang, dat de hele economie naar ‘de vaantjes werd geholpen ’. Dat zijn best zaken, waar leken en deskundigen in een volwassen samenleving over van mening mogen verschillen. Anders wordt het als deze (noodzakelijke) discussie wordt ‘vervuild’ door allerlei vormen van nepnieuws en door virusontkenners van divers pluimage. Helemaal erg wordt het, als lieden uit die laatste categorie overgaan tot het bedreigen en molesteren van wetenschappers , politici, gezondheidswerkers en ordehandhavers. Dat heeft niks meer te maken met schuren, maar alles met het ontwrichten van onze democratische samenleving.
Die tendens zou op termijn wel eens grotere schade kunnen aanrichten in onze samenleving dan het virus, dat – naar het zich laat aanzien – in de loop van dit nieuwe jaar beheersbaar wordt. Dat zal helaas niet het geval zijn met de haat en onverdraagzaamheid, die steeds verder doordringen in de haarvaten van onze samenleving. Waar een nieuw virus zich uiteindelijk laat bedwingen door vaccins, is het ijdele hoop om te dromen van een vaccin, dat haat en onverdraagzaamheid onze wereld uithelpt. Misschien zouden we meer hoop kunnen putten, als zich hiervoor een uit alle lagen van de bevolking gedragen burgerinitiatief zou gaan inzetten. Een beetje naar het voorbeeld van het ‘Comité Kruisraketten Nee’ in de jaren’80. Ik zou me direct als actief lid aanmelden. Voor een pakkende slogan hoeven we die van destijds maar een klein beetje te restylen:
‘Haat en onverdraagzaamheid de wereld uit; te beginnen uit Nederland!
Mat
