week 44-2021: De Pastoor van Ars in Geleen-Zuid (door Mat)
‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.
In onze Geleense jaren zijn zowel Jacqueline als ik van meet af aan, tot onze terugkeer naar Meijel, actief betrokken geweest bij de Pastoor van Arsparochie in Geleen-Zuid. Eind jaren ’50 verrezen in Zuid enkele duizenden nieuwe woningen, een klein winkelcentrum, een gemeenschapshuis en werd er een nieuwe parochie opgericht. Na enkele jaren in een houten noodbarak te zijn gehuisvest, kwam in 1964 een eigentijds kerkgebouw tot stand. De parochie is nu inmiddels onderdeel van de parochiefederatie Geleen en er bestaan vergevorderde plannen het kerkgebouw uit 1964 weer te slopen, om plaats te maken voor enkele tientallen zorgwoningen.
Jacqueline heeft er 25 jaar gezongen in het Gemengd Kerkkoor en maakte deel uit van de Welkomstgroep. Een groep mensen, die bezoekjes bracht aan de (vele) nieuwkomers in de wijk. Ik was vele jaren voorzitter van de Parochieraad van ‘de van Ars’. Die Raad was eigenlijk illegaal, maar door de pastor in die jaren Frans Heggen – prof aan de UTP in Heerlen – niettemin stevig opgetuigd. Naar het idee van Heggen was dit noodzakelijk om parochianen daadwerkelijk zeggenschap te geven in hun parochie. Spannende tijden die – achteraf gelukkig maar – niet tot een breuk tussen parochie en bisdom hebben geleid. Mgr. Wiertz heeft de zaak nooit op de spits gedreven.
De voorganger van Frans Heggen – Joep Ewals , bakkerszoon uit Tegelen – introduceerde medio jaren ’80 een jaarlijks parochiefeest. Zowel Jacqueline als ik maakten deel uit van de werkgroep, die voor dit feest op het grasveld bij de kerk, jaarlijks een grote tent plaatste. Op de zaterdagavond was er steeds een druk bezochte dansavond en op zondagmorgen eerst een Eucharistieviering in de tent en aansluitend Frühshoppen. Niet alleen dat Frühshoppen trok veel volk uit de omgeving, maar ook bij de Eucharistieviering zat de tent tjokvol. Er was ook ‘Méélse inbreng’ op het feest. Ik kocht voor de versiering van de bühne jaren achter elkaar gladiolen bij Wim Stappers op de Roggelsedijk. Dertig bossen voor dertig gulden. En omdat ik ‘ok unne Méélse was’ kreeg ik van Wim telkens vijf bossen extra. Ook twee Méélse kapellen zijn in die jaren te gast geweest in onze tent. Zowel ‘de Heimatkapelle’ als de ‘Nico Joekskapel’ hebben er ‘de sterren van de Geleense hemel geblazen’. Dit parochietreffen heeft zeker bijgedragen aan de versterking van de gemeenschapszin in deze nieuwe wijk, die verder toch een beetje als los zand aan elkaar hing. Uiteindelijk is dit parochietreffen vanwege tanende belangstelling ook weer ter ziele gegaan.
Een activiteit, die ons beiden ook zal bijblijven, was het jaarlijkse optreden van ons koor in de kerk van het bedevaartsoord Heppeneert; een gehucht aan de Maas bij Maaseik. Twee engeltjes op de tv-kast en zo af en toe nog een bezoekje aan ‘Onze-Lieve-Vrouw van Rust’ in de Heppeneertse Gertrudiskerk houden deze herinnering levend. Herinneringen levend houden, doet ook een oorkonde ‘die we bij ons afscheid uit Geleen van het bestuur van de parochie mochten ontvangen en die nog steeds onze werkkamer siert. Het waren voor ons beiden beslist interessante en mooie jaren daar in de Waereldsjtad Gelaen!
Mat
Co Basten
sjon verhaal MAT