‘Vanuit de zijbeuk’

week 32-2023: (door Gerard Kessels)

Tientallen jaren gingen Nederlandse priesters als missionaris naar landen in Afrika; Azië en Zuid-Amerika. Tegenwoordig kennen we de omgekeerde situatie. Priesters uit die landen, die bij ons het priestertekort komen aanvullen. Wij, maar ook Grashoek en Beringe prijzen ons gelukkig met kapelaan Roger als parochiepriester. Maar ook hier kan het zomaar gebeuren dat onze kapelaan t.z.t. wordt opgevolgd door een priester uit India of Brazilië. In Nederweert is dit bijvoorbeeld al het geval. Onze ‘gastcolumnist’ Gerard Kessels – nu weer wonende in Nederweert – wijdde er onlangs onderstaande column aan. Uiteraard hebben wij voor deze overname toestemming van Gerard, jarenlang in diverse functies verbonden aan Dagblad de Limburger.

Onze pastoor

Wie gelooft er nog? De cafés zijn vol, de kerken leeg. Vroeger stuurden wij missionarissen  naar ontwikkelingslanden om de mensen te bekeren tot het katholieke geloof. Nu komen priesters van ginds hierheen om te redden wat er nog te redden valt en de laatste gelovigen te behouden voor de Heer. Hier in het dorp hebben we al een paar jaar een pastoor uit India. Een vriendelijke, aardige man die in onverstoorbare blijmoedigheid zijn werk doet. Hij rent zich rot. Runt enkele parochies. God is overal, onze pastoor bijna. Hij doet missen, verzorgt erediensten, gaat op ziekenbezoek. Helpt waar hij kan. Maar in de mis blijft het bij een handvol oude getrouwen. Een verloren wedstrijd? Misschien, maar elke dag wint hij de prijs voor de strijdlustigste  renner.
Parochies zijn nog niet zo arm als een kerkrat maar het zit er tegenaan. Vroeger gingen stijve heren van het bisdom – pikzwart pak, krijtwit gezicht – naar rijke weduwen om ze te porren de kerk ook wat nulletjes na te laten. Anno 2023 laten de financiën van de parochies meer gaten zien dan legaten.
Pastoor spreekt heel behoorlijk Nederlands maar de taal blijft natuurlijk lastig. Verder heeft hij zich hier goed ingewerkt, in mens en maatschappij, al zal hij niet hebben meegekregen dat Linda de Mol momenteel een moeilijke periode doormaakt. Hoe hij het doet weet ik niet, maar ergens haalt hij een kracht vandaan die al wat moderne gogen, peuten en hulpverleners ons voorschotelen, doet verbleken. Dicht bij dat ‘ergens’ moet de kern van het geloof te vinden zijn.

Gerard Kessels

loader