‘Vanuit de zijbeuk’

week 05-2024: (door Roger)

‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op de zaterdag, die afwisselend wordt ingevuld door kapelaan Roger en Mat. Ze geven zo hun eigen kijk op persoonlijke ervaringen en gebeurtenissen in ons dorp, binnen de kerk of in ‘de grote wereld’. De ene keer ernstig, dan puntig en uitdagend en een volgende keer met een grote knipoog.

‘Nar ragoniam’

Een  Meijels CarnavalsGenòtsjap, draagt de naam:

‘Medelo Narragoniam’. Aan keplaon Roger de vraag dat eens uit te leggen, in een Column voorafgaand aan de Vastelaovend. Want “ die heeft toch ook wel wat, Grieks en Latijn gehad ”  …

‘Narragoniam’ is een Latijns woord; zoals ‘Utopia’ Grieks is: Een stukje Paradijs, op aarde. Maar:  Waar, vind je dat ( stukje Geluk; die ‘Zaligheid’? ).

Volgens het Genòtsjap – en ook de stichting ‘Peelport’, én ons Dorpsoverleg én de Heemkundevereniging, ligt dat Geluk: in de Peel;  in ‘Medelo’, Meijel (Méél). “Peelgeluk, voor Jou en MeIJel”…

En hoe, zou het daar dan aan toe gaan?  “Plezierig”.  Op de manier, zoals over het Dorp (‘Deurep’) alweer een paar jaar geleden werd verhaald, in de Méélse Revue; of zoals het is, in de dagen van Carnaval (wat een latijns woord is) met de Vastelaovend, in het Kieveloeëte-Rijk.

 

Een bijzonder moment daarbij is altijd – direct na de viering, in de kerk als zinderende ‘Kathedraal van de Peel’: de  Sleutel-overdracht van het Narren-rijk ( want dat is de precieze vertaling, van het latijnse woord: ‘Nar ragoniam’ ). De Prins moet dan aan de echtgekozen gezagsdragers, de volks-vertegenwoordigers ( dat zijn zij, die  naar de ‘narrige’ mening van sommige sociale media, doorgaans voor politieke ‘Sinterklaas spelen’ ) laten zien, dat hij dit buitengewoon kan. Met kernwethouders, die dan Mééls protte, en de Prins die zijn beleidsplannen serieuzer verdedigt. Wel respectvoller, dan bijvoorbeeld Amerikaanse presidentskandidaten op het tv-scherm in de reëele wereld dat doen.

Het wapenbeeld van Meijel, met de kindjes in de houten ton ( de ‘buut’ ) – het logo ook van het Genòtsjap- werd bijvoorbeeld een paar jaar geleden op die manier in d’n Binger zo Werkelijkheid, en was geen Utopie. Met een polonaise, van iedereen samen met elkaar. De ‘rijen gesloten’ in politieke termen uitgedrukt.

De (hof)nar, ook wel Joker, is dus wezenlijk belangrijk. Dat weten alle Méélse mensen die vroeger, of nu, samen kaarten. Dat weet de politicus. En dat weet dus ook het Genòtsjap. In Narragoniam drinke men ‘bier van hier’; de gebruikelijke sigaar daarbij met de naam ‘Hofnar’, is tegenwoordig in de spreekwoordelijke rook opgegaan…

 

En, serieus gezegd, is de taak van ‘nar’ in onze wereld –die naarstig op zoek is, naar echtheid en waarheid- van ‘kardinale’ betekenis.

 

Dit alles mogen we dus ook in het achterhoofd houden, als we Paus Franciscus op het eerste oog soms ‘de nar zien uithangen’:

Als hij een rode neus opzet op het Sint-Pietersplein, bij het huwelijk van 2 Cliniclowns-supporters die doodzieke kinderen in ziekenhuizen proberen te ontspannen.

Als hij zich laat interviewen door een straatkrantverkoper, terwijl hij de BBC’s en de CNN’s van deze wereld op afstand houdt.

Als hij het opneemt voor vluchtelingen en mensen die ‘niet gewenst zijn’, wanneer hijzelf bij een vergadering in het Europarlement daar hen als ‘pauzenummer’ en een soort ‘hofnar’ is uitgenodigd.

Of globaal voor het milieu over de hele wereld, in de Senaat bij het Amerikaanse Staatsbezoek en de VN. En daarover helderheid ‘schept’, bij de eerstbetrokkenen.

 

De heersers reageren soms korzelig – waar bemoeit die zich mee? De meesten van ons zullen in die gevallen nog applaudisseren voor zijn ‘strapatsen’.

Maar:  wat als hij ons een spiegel voorhoudt? Of, met Kerstmis zijn eigen naaste kardinalen? En als je het nog goed leest ook alle priesters, en eigenlijk iedereen…

 

Niets is zo wispelturig als de reactie, voor de ‘nar’.

“Wee de mens”, die niet meer lachen kan – die neemt zichzelf té serieus;

Én, die neemt de echte betekenis van de  ‘nar’ (en van, nar ragoniam)  niet serieus genoeg…

 

  Roger