‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Borduren
Borduurwerken, ik heb er grote bewondering voor. Altijd al gehad. Het zigeunerinnetje, het melkmeisje, het jongetje met de traan. Noeste arbeid borduurwerk. Het ligt in de naam opgesloten: Bord uur werk. Eigenlijk zou het bordurenwerk moet heten: uren werk, op een bord. Uren en uren bezig zijn met het vullen en rijgen van puntjes, lijntjes en vlakjes. Geduld op de proef gesteld. Met ogen en vingers. Zit- en uithoudingsvermogen; vasthoudendheid, doorzettingsvermogen, vlijt. ‘Ik borduur nog tot vanavond, en dan ga ik slapen’, of ‘ik borduur het blauw nog af’. Maar de kunst zit hem voor mij persoonlijk vooral, in de omdraaiing, beter gezegd: de omkering van het gezichtspunt. Draai ze eens allemaal om. De abstractie, de vervaging, de impressie. Orde versus wanorde. ‘De achterkant van de zaak’. Het vertelt over de gekozen aanpak. De touwtjes aan elkaar geknoopt. Ieder borduursel heeft een eigen levensverhaal. Alle draden tezamen vertellen verhalen, aaneengeregen. Ook, of juist vooral, aan de stille achterkant…
Roger