‘Vanuit de zijbeuk’ is de vaste column op onze weblog die afwisselend door enkele mensen uit onze parochie wordt ingevuld. Ze geven zo hun eigen kijk op gebeurtenissen in ons eigen dorp of ‘de grote wereld’. De ene keer puntig en uitdagend, dan weer met een grote knipoog.
Zappen op zondag
Vroeger was het vrij uitzonderlijk als je op zondag een Kerkdienst op de TV kon volgen. De eerste keren dat via Eurovisie met Pasen de pauselijke zegen Urbi et Orbi tot ons kwam, zat praktisch elke katholiek aan de buis gekluisterd. Hoe anders is dit beeld tegenwoordig. Voor het volgen van een veelzijdig palet aan erediensten kan men in zijn luie stoel blijven zitten. Praktisch elke zondag zijn er meerdere zenders in de lucht die een eredienst op het programma hebben staan: katholiek, protestants, anglicaans, oud-katholiek of orthodox. Ook op plaatselijke en regionale omroepen kunnen de liefhebbers aan hun trekken komen. En via ‘uitzending gemist’ kun je ze de rest van de week ook nog allemaal binnenhalen om bijvoorbeeld de diverse preken te beluisteren.
Zo raakte ik laatst verzeild bij Leudal TV waar een priester uitvoerig de betekenis van het doopsel stond uit te leggen. “Ieder kind is geboren met de erfzonde en dient door het doopwater schoongewassen te worden en dat heeft alles te maken met die oerzonden van Adam en Eva”. Dat kon ik volgen, zo is het ons vroeger op de lagere school immers al geleerd. “Maar” zo ging hij verder “hebben ze ons vroeger niet wat wijs gemaakt? Nou niet helemaal”. Maar we moeten – zo hield hij ons voor – niet teruggrijpen naar die oerzonden van Adam en Eva. Het gaat om de fouten – zonden dus – van de ouders en daarmee is dat kind erfelijk belast. Door het doopwater wordt het kind hiervan bevrijd en wil God het kind beschermen tegen de grote boze wereld. Dat God door het doopwater het kind wil beschermen en opnemen in onze geloofsgemeenschap, daar kan ik me nog wel iets bij voorstellen. Dat past ook bij het beeld als je uitgaat van de erfzonde van Adam en Eva. Maar het ‘eigentijds’ maken wat hij doet door te stellen dat het kind erfelijk belast is met de fouten van de ouders, vind ik eerlijk gezegd een beetje spelen met de angstgevoelens van ouders. Ik vraag me af of er überhaupt ouders zijn die met zo’n uitleg wat hebben. Ging onze kerk en haar bedienaren in vele andere ‘geloofskwesties’ maar wat eigentijdser te werk.
Nee, geef mij dan maar zo’n oude baas als Fons Kurris die onlangs afscheid nam als Pastoor van de Onze Lieve Vrouwparochie in Maastricht. Een geliefd en beminnelijk mens die als priester midden tussen de mensen stond. Altijd weer mensen bemoedigen; hun duidelijk maken dat ze ondanks fouten, de moeite waard zijn. Kurris predikte nooit angst, maar legde de nadruk op de liefde voor elkaar en vandaaruit de verbondenheid met God. Dáár kan een eenvoudige jongen als ik tenminste wat mee. Kon ik maar regelmatig zappen naar zenders waar mensen als Fons Kurris het woord tot u en mij richten!
Huub
